28. HET BELOOFDE LAND. VISUMPERIKELEN

 

Indruk van ons appartement in calle 45, avenida 9. Bij gebrek aan een stevige tafel werkt Dora met haar naaimachine, helemaal meegenomen uit Nederland, op de grond. Ik werk aan de gammele tafel op een poot.De foto's zijn genomen met een Lubitel, een Russiche 6x6 camera, goedkoop maar van belabberde kwaliteit.

"Bogotá, 22 juli 1971

Beste Anke en WSO’ers, 

Ik heb je laatste brief ontvangen maar de brief daarvoor waarover je schreef, is nooit aangekomen. De post wil wel eens een slippertje maken. We zijn sinds 3 weken verhuisd naar het appartement van en vriend die inmiddels vertrokken is naar de USA voor een studiereis van anderhalve maand. Tien augustus komt hij terug en verhuizen wij weer, maar nu definitief, naar het appartement van prof. Rosier. Tot onze grote verbazing en verwondering bood hij zijn appartement aan omdat hij zelf naar het ziekenhuis moet voor een operatie en dan een tijd rust gaat houden aan de kust.

Wij zijn er gelukkig mee want we zaten nogal kort bij kas vanwege de ontzettend hoge huur van 350 gulden per maand plus elektriciteit en water. Nu zijn we daar vanaf en hoef ik geen geld thuis bij te vragen want alles is toch duurder dan we dachten, tenminste als je met twee vrij en op je gemak wilt wonen.

Ik heb drie goeie contacten hier en werk officieel op de Los Andes Universiteit zodat ik nu ook een visum heb voor tot januari. Overigens heb ik wel vervelende ervaringen met het visum. Ik had het in Nederland al aangevraagd maar dat kwam te laat zodat ik op een toeristenvisum Colombia binnenkwam. Toen ik een maand hier was, stuurde mijn broer een brief van de Colombiaanse ambassade in Nederland waarin ik toestemming had voor een visum. Ik ben met die brief naar het ministerie alhier gegaan, denkend dat het wel vlug geregeld zal zijn. 

Nou mis hoor, ik moest een nieuwe aanvraag indienen met alle gevolgen van dien. Weer doorlichten, bloedproef enz. en zegels kopen ter waarde van 10 dollar. Deze zegels bleken later toen ik het visum in Venezuela kon gaan halen ook niet goed te zijn zodat ik weer 12 dollar bij moest betalen terwijl de officiële prijs 10 dollar is volgens het pas. Enfin, ze zal wel twee dollar in eigen zak steken.

Uit dit alles kan maar een advies voortvloeien voor toekomstige reizigers naar Colombia: vraag bijtijds een visum aan in Nederland. Je krijgt het altijd als je een goede reden voor verblijf kunt opgeven alleen duurt het twee á drie maanden. De rompslomp hier heeft me zeker twee weken gekost en een reis naar Venezuela, hoewel die de moeite waard was maar er zijn interessantere reizen denkbaar."

(wordt vervolgd)