 |
| Jan Krul, Dier 2, Carborundumdruk op papier |
Het werk van Jan Krul in de galerie van K26 te zien op de tentoonstelling Kracht van Zwart ( t/m 5 december) valt op door het krachtige zwart gepaard aan even krachtige vormen. De dieren serie is abstract en toch ook niet. Je ziet er dieren in maar ook weer niet. Ze zijn ongrijpbaar voor je ogen en daarom blijf je kijken, zoeken naar herkenning. Waar zitten de poten, het hoofd, de ogen, de bek en de neus? Nergens en overal.
 |
| Jan Krul, Dier 3, Carborundumdruk op papier |
Het zijn spookdieren. Ze lijken te komen uit een ver en duister verleden maar het voelt alsof ze nog altijd in onszelf zitten als een vage herinneringen aan dat verleden. Ooit waren ze in de wereld maar wanneer weten we niet. We dragen ze sinds mensenheugenis mee.
Het zijn dieren die we in een nachtmerrie zouden kunnen tegenkomen. Een nachtmerrie vol lijden en geweld. Ze liggen er verschroeid of verbrand bij, hulpeloos na hun doodstrijd. Verlaten en eenzaam liggen ze daar als om ons te herinneren aan de verwoestingen die de aarde gekend heeft of nog zal kennen.
 |
| Armando (1929 - 2018), Kopf, olieverf en bitumenverf op doek. (79,9 x100,3 cm) 1989 |
Ik ken maar een Nederlandse schilder die even krachtige zwarte vormen op doek zet en dat is Armando. Bij Armando zie ik nog meer dan bij Krul een vergaan verleden waar veel is geleden. Er zit in zijn zwarte schilderijen weinig hoop voor de toekomst. Armando is een zwartkijker. Krul komt daarbij in de buurt met zijn zwarte kunst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten