HET GEOPOLITIEKE EINDE VAN EUROPA

President Biden kondigt de nieuwe miliatire alliantie AUKUS aan. "AUKUS, een acroniem van de drie ondertekenende landen) is een trilateraal veiligheidspact tussen Australië, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten, dat op 15 september 2021 werd aangekondigd. Volgens het pact gaan de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk Australië helpen kernonderzeeërs te ontwikkelen en in te zetten, hetgeen de westerse militaire aanwezigheid in de Stille Oceaan moet versterken. De drie deelnemende landen zijn reeds op het vlak van inlichtingen met elkaar verbonden via de Five Eyes, samen met Canada en Nieuw-Zeeland." (Wikipedia)

 

Het staat sinds de Tweede Wereldoorlog vast dat Europa niet meer het centrum van de wereld is. Toen hebben we ons definitief onmogelijk gemaakt als wereldleider voor zover we dat na de Eerste Wereldoorlog al niet waren. Amerika speelde immers al een hoofdrol op de wereldbol. Met de Tweede wereldoorlog moesten de Amerikanen en de Russen ons komen bevrijden van onze eigen ondergang. Alleen de Engelsen hadden nog de kracht om de eer van Europa te redden. De rest maakte er een zooitje van met de Jodenvervolging als triest dieptepunt van de westerse beschaving.

Dankzij de Amerikanen kon Europa stukje bij beetje terug op eigen benen staan. Nou ja, eigen benen is veel gezegd. Zonder hulp van de Amerikanen waren we waarschijnlijk een soort ontwikkelingslanden geworden. Bovendien dwongen de Amerikanen ons ook ons te verzoenen met onszelf en elkaar. Tegenover hun hulp stond de eis dat we gingen samenwerken om een nieuwe oorlog in Europa de vermijden. 

De Russen pakten het anders aan. Zij maakten van de door hun bevrijde Oost Europese landen politieke vazallen door de belangrijkste politieke uitvinding van Europa, de democratie de nek om te draaien ten gunste van het communisme. West Europa kon dankzij de Amerikanen wel terugkeren naar de vooroorlogse politiek democratische beschaving. 

Ondanks de afbrokkeling van de Europese wereldrijken in Afrika en Azië, waaronder ook het onze (Indonesië),  kon Europa dankzij de Europese Gemeenschap zich nog wijs maken het centrum van de wereld te zijn, nou ja gedeeld met de Amerikanen. Met de NAVO lieten de Amerikanen ons wijselijk in die waan. Na de val van de muur in 1989 werd met de Europese Unie het waandenkbeeld van wereldleiderschap nieuw leven ingeblazen. Maar de NAVO werd als strategische alliantie van het Westen door de val van de muur overbodig niettemin lieten de Amerikanen ons voorlopig meespelen.

Wat men toen nog niet besefte was dat de Amerikaanse opening naar China als strategische zet in de Koude Oorlog tegen Rusland,  een slapende wereldreus wakker had gemaakt.

“Kissingers grootste succes was de Chinees-Amerikaanse toenadering, met als hoogtepunt het bezoek van Richard Nixon aan China in 1972. De toenadering leidde later in de jaren zeventig tot het aangaan van diplomatieke betrekkingen met de Volksrepubliek China, ten koste van het nationalistische regime in Taiwan en in het geheim werd ook het wapenembargo van de westerse atoommachten tegen China gedeeltelijk opgeheven." (Wikipedia)

Het gevolg was dat niet Rusland maar China zich in 50 jaar tot een tweede wereldmacht ontwikkelde. Zo machtig dat Amerika zich nu onder president Biden genoodzaakt ziet om met Australië en Engeland (alweer de Engelsen) een militaire alliantie tegen China te vormen. 

Europa komt daarmee definitief aan de periferie van het geopolitieke machtsspel te liggen. Europa is hoe dan ook een derderangs wereldspeler geworden en misschien wel vierderangs als Europa niet voldoende tegenmacht opbouwt tegen Rusland. Dat zal wennen worden want wie geopolitiek niet meer in het centrum ligt, telt ook niet meer mee. Ook niet met ons Europese soft power beleid, invloed uitoefenen door overtuiging en veel heel veel praten.