KLIMAATWONING

Klimaatwoning in aanbouw.

 

Bij mij in de buurt wordt sinds ongeveer een jaar gewerkt aan een klimaatwoning. Tenminste dat is wat ik meen te kunnen vaststellen. Met de vorige eigenaresse heb ik in de voortuin nog een gesprek gehad over de verkoop van de woning. Die woning was door haar man gebouwd in de tweede helft van de jaren negentig maar door zijn dood werd het huis haar teveel. De verkoop was vlugger gegaan dan ze dacht en daar was ze blij mee.

Zij is niet de enige die is verhuisd in korte tijd. De eerste generatie bewoners vertrekt, een nieuwe dient zich aan bestaande uit jonge gezinnen met kinderen soms al pubers. Dat betekent meer gedoe in de straat en in de zomer feestjes in de tuin, muziek uit open ramen. De wijk gebouwd in de jaren negentig van de vorige eeuw is aan zijn tweede leven begonnen.

Maar dat begint niet zomaar. Elk woning wordt grondig aangepast aan de wensen van de nieuwe eigenaars. Er voltrekt zich een goedaardige vorm van kapitaalvernietiging. Aanrechten en toiletten verdwijnen in een container net als allerlei andere ongewenste elementen.  Kleine legertjes tuinmannen met graafmachines en andere hulpmiddelen toveren de tuin om tot een hedendaagse kleine, onderhoudsvriendelijk paradijsje. De klus is meestal in een maand of iets langer geklaard.

Behalve dat ene huis dat zo snel verkocht werd. Dat staat nu bijna een jaar in de steigers. De eerste weken werd het huis van binnen grondig gesloopt met betonboren en ander grof geweld. Het binnenste van het huis verdween in zijn geheel de container. Vervolgens begon het opbouwwerk. Ramen werden dicht gemetseld en op een andere plek weer gemaakt. Op het plat dak werden lage muurtjes gemetseld. Het huis was als een mierennest waar steeds aan werd verbouwd. Dit was geen goedaardige kapitaalvernietiging meer maar bijna kwaadaardig ook gemeten naar het aantal decibellen in de straat.

Waar deze grondige kapitaalvernietiging voor diende was ons een raadsel totdat we na maanden een lading schuimplastic van 15 centimeter dik zagen aankomen die vervolgens tegen de muren werd aangeplakt. De woning wordt zo heb ik ondertussen omgebouwd tot klimaatwoning, een woning met nauwelijks nog energie gebruik. Het wachten is nu op de bekleding van al dat schuimplastic. Wat de kosten zijn van een dergelijk operatie kunnen we alleen maar vermoeden maar het moet in de tienduizenden lopen. Dat het een grove vorm van kapitaalvernietiging laten we ook maar voor wat is. We zijn rijk genoeg.