Henkius links en Bernard rechts ergens in Noord Frankrijk langs de snelweg tussen Lille en Parijs. |
Nog net voordat het voorjaar begint, de tijd van het ijs venten is nog niet aangebroken, vraagt Bernard of Dora en ik zin hebben om met hem op reis te gaan naar Marokko. Ik heb in huis vage geruchten opgevangen over reisplannen naar Marokko maar geen idee over wie, wat of hoe. Hij vertelde dat hij de afgelopen maanden met drie studiegenoten plannen gemaakt had maar dat ze tot zijn verbazing en teleurstelling afhaakten. Naar het schijnt vonden ze het uiteindelijk een te onzeker avontuur.
Bernard is een aangename huisgenoot waarmee ik goed kan opschieten. Hij lijkt me een prima reisgenoot. Dora en ik durven het wel aan om samen met hem zo een reis te maken. Reizen, te vertalen als avontuur en nieuwsgierigheid naar de wereld, is een jongensdroom sinds ik Kuifje en Arendsoog ben gaan lezen. Bij de verkenners leerde ik dan weer hoe ik onderweg voor mezelf kon zorgen; tent opzetten, vuur maken, sporen lezen en al die andere dingen die je op reis moet kunnen.
Een reis naar Marokko is in dit jaar van opstand en revolutie weer eens wat anders. Geen grootse vergezichten en ideologisch bouwwerken waarover lang en veel vergaderd moet worden maar een reisplan met een doel. Een reis waarvan ik bijna zeker ben dat er meer van zullen volgen al heb ik nog geen idee hoe dat zou moeten. Komt tijd, komt raad. Dora denkt er als hetzelfde over. We zitten op dezelfde golflengte. De ouders van Dora hebben er tot onze verbazing geen moeite mee. Blijkbaar vinden ze dat we er oud en wijs genoeg voor zijn al zullen ze wel bezorgd geweest zijn, maar dat laten ze niet merken.
Een reisgezelschap van drie personen is onhandig. Vier is beter, maar waar vinden we een vierde reiziger, wat ook meteen zou schelen in de kosten? Min of meer op goed geluk vraag ik Henkius, die ik ontmoet heb bij Politeia en sociologie colleges. Hij is wars van dikdoenerij en aanstellerij, nergens bang van en past zich aan aan omstandigheden. Een betrouwbare metgezel. Hij is weliswaar kort geleden vader geworden maar dat blijkt geen belemmering. Zijn vriendin en hij laten elkaar zoveel mogelijk vrij.
Nu het probleem van het reisgezelschap is opgelost, blijft de kwestie van de financiering over. Niemand van ons heeft genoeg geld om een auto te kopen en ook nog eens de reis te betalen. Dora verdient net genoeg om van te leven, mijn toelage houdt niet over en die van Bernard en Henkius ook niet. Gelukkig kunnen we in de lente alle drie een paar weken ijs venten bij vriend Henny in Oss. Dat brengt meteen genoeg vakantiegeld op. Nu nog de aanschaf van een enigszins betrouwbare maar vooral betaalbare auto.
Het toeval komt ons te hulp. Ik heb een oom die als bijverdienste losjes in oude auto’s handelt, versleten tweedehandse brikken. Hij heeft voor ons een geschikte model staan, een Renault Fregat voor de betaalbare prijs van zevenhonderd gulden. Ik heb nog nooit gehoord van de Renault Fregat maar ik weet dan ook niet veel over auto’s. Een auto kopen is zowiezo een nieuwe ervaring voor me en dan is het een hele geruststelling dat je bij je eigen familie terecht kunt.
(verschijnt elke vrijdag)
Renault fregat. Een auto die kan varen?
BeantwoordenVerwijderen