De Vietnam oorlog houdt me meer bezig dan de meirevolte in Parijs. In Frankrijk komen ze er wel uit maar wat moeten we in de vrije wereld met die almaar groter wordende Vietnamoorlog uit naam van vrijheid en democratie? Ik snap niet hoe Amerika, per slot van rekening onze bevrijders van het nazisme en fascisme, in een zo dodelijke poel van dood en ellende terecht is gekomen. En ondanks alle protesten van het “langharig en ongewassen tuig” zoals sommige kranten ons demonstranten noemen, wordt het niet minder maar meer oorlog.
“January 1968: The Tet Offensive begins, encompassing a combined assault of Viet Minh and North Vietnamese armies. Attacks are carried out in more than 100 cities and outposts across South Vietnam, including Hue and Saigon, and the U.S. Embassy is invaded. The effective, bloody attacks shock U.S. officials and mark a turning point in the war and the beginning of a gradual U.S. withdrawal from the region.
February 11-17, 1968: This week records the highest number of U.S. soldier deaths during the war, with 543 American deaths.
March 16, 1968: At the U.S. massacre at Mai Lai, more than 500 civilians are murdered by U.S. forces. The massacre happens amid a campaign of U.S. search-and-destroy operations that are intended to find enemy territories, destroy them and then retreat.
March 1968: President Johnson halts bombing in Vietnam north of the 20th parallel. Facing backlash about the war, Johnson announces he will not run for reelection.” (website History)
President Johnson en zijn generaals voeren de oorlog op omdat ze denken dat met meer soldaten een militaire overwinning op de Vietcong en Noord Vietnam mogelijk is. Desnoods wordt het communistische Noord Vietnam naar het stenen tijdperk terug gebombeerd, klinkt het her en der in Amerika. Wij willen dat hij er mee ophoudt en roepen daarom tijdens demonstratie tegen de oorlog bijna wanhopig “Johnson Moordenaar” om maar gehoord te worden. Maar niet Johnson hoort ons, maar de Hoge Raad. Die verbiedt op straffe van een boete een bevriend staatshoofd te beledigen.
Dan maar “Johnson Molenaar” geroepen, dat is tenminste nog iets. Het klinkt ongeveer hetzelfde zodat je boodschap overeind blijft maar dan zonder boete, tenminste dat dachten we. Huisgenoot Bernard en ik hangen voor onze ramen van Jacobslaan 147 een eenvoudig plakkaat op met in grote vette letters “Johnson Molenaar”. Tot onze verbazing worden we opgepakt door de politie voor verhoor. Op het bureau krijg ik een intimiderend praatje te horen van twee heren in pak. Ik herinner me weinig van dat gesprek behalve dat ze zich afvroegen wat mijn vader, een gerespecteerd vakbondsman, wel niet zal denken van mijn gedrag?
Over mijn vader maak ik me geen zorgen. Hij vindt dat ik volwassen genoeg ben om zelf te bepalen wat ik doe. Vroeger heeft hij me zelfs gesteund tegenover het gezag, zoals in de kwestie De Volkskrant, toen de rector vond dat het geen pas had voor een leerling van het Titus Brandsma Lyceum kranten te bezorgen, alsook toen de paters Karmelieten vonden dat mijn vrijage met Dora ongepast was voor mijn leeftijd. Het verhoor met de Nijmeegse recherche eindigt in een 1-0 voor mij.
Terug op mijn kamer vraag ik me af hoe de twee mannen zo goed konden weten wie mijn vader is en wat voor werk hij doet? Tot nu toe heb ik de studenten, die beweren dat anti-Vietnam betogers gevolgd worden door de Binnenlandse Veiligheidsdienst, licht paranoïde gevonden maar misschien hebben ze toch gelijk? Hoe dan ook, de bevinding verandert niets aan mijn ideeën over de Vietnamoorlog. Ik besluit de kwestie te negeren.
(verschijnt elke vrijdag)
Het zal voor de AIVD toentertijd makkelijker zijn geweest het 'linkse tuig' te volgen dan tegenwoordig alle links-, rechts- en moslimextremisten.
BeantwoordenVerwijderen