Ik hou van de foto's van Esko Männikkö. De man hierboven kijkt gelaten afwachtend in de lens, beseffend dat hij geportretteerd wordt in zijn gebruikelijke omgeving en kleding. Het is een authentiek portret. Hij wil gefotografeerd worden zoals hij is, zonder pretenties of zich te bekommeren om zijn status. Hij geeft zich in vertrouwen over aan de fotograaf. Fotografen die dat vertrouwen krijgen, zijn goede fotografen.
De oude, gebruikte lijst benadrukt het pretentieloze, het gewoon menselijke. Geen protserige lijst maar een die "geleefd" heeft zoals de geportretteerde zelf.
Esko Männikkö, Pudasjärvi, Finland 1959 Zonder titel (uit de serie Organized Freedom) |
Esko Männikkö, Pudasjärvi, Finland 1959 Zonder titel (uit de serie Organized Freedom) |
Deze foto drukt eveneens tegelijk vrijheid en eenzaamheid van de geportretteerde uit. In een enkele foto vat de fotograaf het drama van het menselijk bestaan. Hij heeft zich een eigen wereld geschapen waaruit hij zich met koptelefoon uit terugtrekt. Ondanks zijn eenzame bezigheid is hij vrij man. Zonderling maar vrij. De foto is net als de voorgaande foto's intiem omdat de geportretteerde de fotograaf in zijn wereld toelaat, zelfs als hij zich afzondert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten