NIEUWE TWEEDE KAMER VERKIEZINGEN

Na de Staten verkiezingen klonk er geween en geknars van tanden bij de PvdA vrouwen. (Een  digitale compositie van Petrus met screenshot en het schilderij 'De Heliaden bewenen de dode Phaëton', Nicolaas de Helt genaamd Stockade, 1650-1660, Frans Hals Museum.)

Nieuwe Tweede Kamer verkiezingen na de Staten verkiezingen zijn een taboe. Niemand vraagt erom, niemand vindt dat het hard nodig is. Waarom niet? Ik weet het niet. Waarom vraagt bijvoorbeeld D66 niet om nieuwe verkiezingen? Bang dat de Nederlandse burger kiesmoe is of bang minder zetels te winnen dan gehoopt? Regeert bij D66 nu al de angst? Geldt dat ook voor het CDA? De SP lijkt me dan weer niet zo vies van nieuwe Tweede Kamer verkiezingen. Maar de enige die er echt voor durft te gaan is Geert Wilders, terwijl de PVV het toch minder goed gedaan heeft tijdens deze verkiezingen: een zetel verlies in de Eerste Kamer.

Waarom wordt er ook vanuit de media niet gezegd of geschreven dat nieuwe Tweede Kamer verkiezingen gewenst of beter nog, noodzakelijk zijn? Volgens wat ik hier en daar lees en hoor, zouden nieuwe verkiezingen voor de Tweede Kamer toch niks opleveren. In een periode van internationale dreigingen en het gevaar van een nieuwe economische crisis zouden verkiezingen maar bestuurlijk oponthoud betekenen en dat zou slecht zijn voor volk en vaderland.

Ik wil niet overdrijven maar er zijn autocratische presidenten in andere landen die zo ongeveer hetzelfde beweren. Zij pakken het dan als volgt aan: Laat mij naar mee heen doen, ik weet wat het beste voor het volk is en gesteggel over coalities na verkiezingen kunnen we nu niet hebben. Rutte en Samsom zitten op dezelfde golflengte met hun bezweringen dat het straks allemaal goed zal komen. Het Nederlandse volk zal dan als bij toverslag beseffen wat voor een goeie dingen het kabinet allemaal voor hun gedaan heeft. Wij kiezers zullen dan hosanna roepen. Zij zullen -denken ze – dan de pot met stemmen binnenhalen zodat kabinet Rutte 3 met Samsom 2 van start kan gaan. Als je het maar geloven wilt.

VVD en PvdA hebben een enorm pak slaag gekregen met deze Staten verkiezingen maar ze willen het niet weten. De PvdA is zelfs zo goed als weggevaagd, ook in historische bolwerken als Oost Groningen en Rotterdam. De SP neemt daar de vlag over en ik moet dus nog zien of de PvdA daar en elders nog ooit terug kan komen. Ik denk zelfs niet bij een economische groei van pakweg 3%, wat bijkans onmogelijk is. 

De PvdA is het vertrouwen van zijn kiezers kwijt en iedereen weet dat vertrouwen te paard vertrekt en te voet terugkeert, als het al terugkeert. De PvdA zal nog jaren hard moeten werken in de oppositie wil ze de SP van de veroverde kiezerstroon stoten. Maar dat hebben ze daar nog niet door. Het is een doctorandussen partij en die zijn goed in redeneren maar slecht in politieke feeling en timing.

De VVD is minder afgestraft maar moet toch ook verlies incasseren. De gedogers (D66, SGP en Christen Unie) en de oppositie (SP, CDA en nog enkele kleinere partijen) zijn winnaars behalve de grotere PVV. Dat zou overigens wel eens kunnen betekenen dat Wilders toch langzamerhand de prijs begint te betalen voor zijn eeuwig langs de kant staan. Zijn kiezers volgen zijn voorbeeld nu en doen ook niet meer mee.

Zou zo'n opdoffer van de kiezers als de VVD en de PvdA nu gehad hebben vroeger genoeg zijn geweest om de stekker uit het kabinet te trekken (waar is Jolande Sap?) nu worden er valse argumenten aangesleept om op het regeringspluche te blijven zitten. Maar er is meer. De Nederlandse politiek is dunne soep geworden bij gebrek aan verse groenten, kookkunst en goeie bouillon. De Nederlandse politieke elite met voorop dit kabinet kruipt samen met de media onder een klef nat deken en denken dat de burger dat niet ziet.

Maar er is wel degelijk wat aan de hand. Bekijk het eens vanuit de kiezer, de brave belasting betalende burger. Die zit opgescheept met een kabinet met onvoldoende machtsbasis zodat het te rade gaat bij andere partijen om alsnog die machtsbasis te verkrijgen. Het mag dan crisis zijn, dit is krankzinnig. Twee partijen maken een kabinet en zitten aan het stuur van de politieke macht waarbij ze telkens andere partijen, die niet mee mogen doen in het kabinet, vragen om mee te besturen. Hoe moet de kiezer dan nog weten wie wat te zeggen heeft? De machtsbasis is gespreid en toch ook weer niet. Hoe je het ook bekijkt de kiezer zit in de val van de bestuurstrucs van Rutte c.s. en zijn handlangers. De kiezer begint net als de macht uiteen te waaieren. Hij weet het niet meer en het maakt ook geen bal meer uit.

De grootste misleiding is dat voor de verkiezingen de burgers wordt wijs gemaakt dat hij wél wat te kiezen zou hebben om dan onmiddellijk na de verkiezingen te horen te krijgen dat het niks uitmaakt welke partijen aan de macht zijn. D66, SGP en CU zijn daarmee mede verantwoordelijk voor de depolitisering van Nederland. Dat is de politieke dood in de pot en levensgevaarlijk voor de democratie. De kiezer moet wat te kiezen hebben en dan heb je met de twee regeringspartijen en 3 gedogers en wie weet straks nog meer, niet. Weg ermee dus.