donderdag 9 oktober 2014

STERVENSUUR (kritisch conceptueel gedicht)


Zacatecas, Mexico 2007 

STERVENSUUR (kritisch conceptueel gedicht)

Ik kijk naar de horizon,
naar de lucht met wolken.

Ik kijk naar de zon,
de maan en de sterren,
de vogels, de paarden en koeien
de fazanten, eekhoorns en konijnen,
de bloemen en de bomen.

En ik vraag wanneer ik sterven kan?

Als het gras gemaaid is
en de bomen gesnoeid?
Als de hypotheek is afbetaald
en het huis op orde?
Als ik naar de kapper ben geweest
en mijn fiets gepoetst?

Als ik met vrienden en buren op stap ben geweest
en met mijn vrouw naar bed?

Kan ik dan sterven?



Londerzeel, 9 oktober 2014  

4 opmerkingen:

  1. Klaar om te sterven bestaat dat dan?
    Het zal wel in het harnas worden jou kennende.
    Op de racefiets druk onderweg of terwijl je een van je knutselstukken versleept.
    Klaar om te sterven, zou die 44 jarige verpleegster in Madrid dat zijn die
    op dit moment dat gemene virus bevecht?
    Of mijn oude moeder van 92 jaar?
    Iedereen wil blijven leven toch..
    Doodgaan kan altijd nog..
    Lieve groet van Sjouk.

    BeantwoordenVerwijderen