Zacatecas, Mexico 2007 |
STERVENSUUR (kritisch
conceptueel gedicht)
Ik kijk naar de horizon,
naar de lucht met wolken.
Ik kijk naar de zon,
de maan en de sterren,
de vogels, de paarden en
koeien
de fazanten, eekhoorns en
konijnen,
de bloemen en de bomen.
En ik vraag wanneer ik
sterven kan?
Als het gras gemaaid is
en de bomen gesnoeid?
Als de hypotheek is
afbetaald
en het huis op orde?
Als ik naar de kapper ben
geweest
en mijn fiets gepoetst?
Als ik met vrienden en
buren op stap ben geweest
en met mijn vrouw naar
bed?
Kan ik dan sterven?
Londerzeel, 9 oktober 2014
Wanneer het uur daar is, zul je het weten.
BeantwoordenVerwijderenMaar of ik dan klaar ben?
VerwijderenKlaar om te sterven bestaat dat dan?
BeantwoordenVerwijderenHet zal wel in het harnas worden jou kennende.
Op de racefiets druk onderweg of terwijl je een van je knutselstukken versleept.
Klaar om te sterven, zou die 44 jarige verpleegster in Madrid dat zijn die
op dit moment dat gemene virus bevecht?
Of mijn oude moeder van 92 jaar?
Iedereen wil blijven leven toch..
Doodgaan kan altijd nog..
Lieve groet van Sjouk.
OK.
Verwijderen