Seks en de Roomse Kerk is altijd een
ongelukkige verbinding geweest. Ik heb nooit kunnen achterhalen
waarom de RK Kerk zo verkrampt omging en nog steeds gaat met seks. Is
het vanwege de dierlijke kant die aan seks nu eenmaal zit? Dan zou de
RK Kerk ook grote moeite moeten hebben met eten want daar zitten ook
dierlijke kanten aan en wat te denken van bijvoorbeeld oorlog en
sport? Maar nee, het is altijd seks waar de RK Kerk mee zit.
Dat de RK Kerk de natuurwetten als
uitgangspunt neemt, kan ik begrijpen maar daarmee geef je in deze
tijd geen antwoord op problemen als kunstmatige bevruchting met
spermadonors, overbevolking, de rechten van homo's en lesbiennes en
zo kan ik nog wel even doorgaan. De natuurwet dat man en vrouw alleen
maar seks behoren te hebben om kinderen te verwekken is vanwege de
plezierige kanten die seks nu eenmaal heeft, nooit of nimmer in de
geschiedenis van de mensheid strikt nageleefd. Waarom kan de RK Kerk
dit eenvoudige beginsel niet aanvaarden en als uitgangspunt nemen
voor een realistische benadering van seks in het dagelijkse leven?
Dat het iets te maken zou hebben met
het celibataire leven van priesters, geloof ik ook niet. Door de
eeuwen heen heeft de Roomse Kerk zelfs getrouwde pausen gehad. Ik
weet dat paters met fatsoen en respect voor hun medemensen hun
homofilie beleefd hebben. Dus de kerk mag bekend worden verondersteld
met alles wat met seks te maken heeft. Toch blijft ze er verkrampt
over doen met alle gevolgen van dien. Was de RK Kerk op dit punt
realistischer geweest dan zouden de seksuele wantoestanden namelijk
nooit zo zijn toegedekt zoals nu is gebeurd.
De RK kerkelijke opvoeders wisten wel
dat het allemaal niet deugde wat sommige priesters en paters
uithaalden met kinderen en ouderen maar ze wisten dan weer niet hoe
ze daar als verantwoordelijke bisschoppen enz. binnen de kerk mee om
moesten gaan. Te verkrampt, teveel de vinger naar het verleden en een
kop in het zand beleid. Het wordt tijd dat het Vaticaan de deuren
wagenwijd open zet zodat we elkaar op het punt van seks en
samenleving, seks en kerk recht in de ogen kunnen kijken. Seks hoort
bij het leven als wijn en brood bij de mis.
Het probleem bij roomsen, en ik ben een oude van ver voor de sexuele revolutie, was/is dat men niet toe kon/kan geven dat sexualiteit een overweldigende geweldige menselijke positieve kracht is, die basis is voor de mooiste menselijk ervaring, die liefde heet...en dus naar Gid verwijst. Het was, maar wie had daar in de afgelopen geschiedenis geen last van, alleen maar een dierlijke instinctieve kracht beneden menselijk niveau, die men als mens met alle macht(én onmacht!)in toom moest houden.En helemaal rooms en jammer als je dat niet haalde...zalig de celibatairen! Ontspannen gebruik maken van die sexuele kracht (ook binnen een in liefde voor veel anderen vrijgekozen celibaat) was niet alleen onmenselijk maar zgn. tegen alle goddelijke geboden over mens zijn in. Wat een ellendige menselijke verkramping heeft dat tot op de dag van vandaag opgeleverd! joost tibosch sr
BeantwoordenVerwijderenMee eens maar blijft de vraag van het Waarom want wat jij en ik bedenken kunnen ze ook in het Vaticaan bedenken. Toch?
VerwijderenWellicht is het bedoeling door die onthouding dichter tot God te komen?
BeantwoordenVerwijderenMisschien als je beredeneert dat seks niet goddelijk zou zijn, maar dat is in tegenspraak met de schepping die immers zonder seks niet kan bestaan.
VerwijderenIn een mannelijke machtsstructuur, in sexueel taboedenken vastgeroest en daarin ook wereldwijd nog steeds volop gedragen, kan denken -ongelukkig genoeg- heel lang duren zonder tot die macht bedreigende daden over te gaan. Ik blijf geloven dat met groeiende druk van onder (en door eigen sexuele stommiteiten!) die machtsstructuur uiteindelijk niet tegen Jezus met zijn liefde voor alle met sexualiteit gezegende mensen op kan.
BeantwoordenVerwijderenRoest denken vast in een mannelijke machtsstructuur? Hoe is de wereld dan de afgelopen duizenden jaren dan toch kunnen veranderen in denken en doen? Graag wat meer uitleg.
VerwijderenMensen die eeuwenlang een vrouw te min of te vies vinden om een kerkelijk ambt te vervullen...mensen die eeuwenlang in een homotaboe verstrikt waren en maar niet willen begrijpen dat de moderne menswetenschappen het een reele mogelijkheid tot volwassen menselijke liefde vinden... mensen, zelf niet getrouwd, die het huwelijk in een tijd van overbevolking en HIV met name blijven zien als mogelijkheid om kinderen te moeten krijgen en blijven gillen bij condooms...mensen die een celibaat met liefde voor velen vaak moeizaam of niet waar kunnen maken...en die mensen zitten in een door velen ondersteunde machtspositie...verwacht van hen niet te veel voor gezonde door God gegeven sexualiteit! joost sr
BeantwoordenVerwijderen