DOPING

Ik hou van een rondje koersen. Voor een mooi weer fietser als ik was het vandaag dus prima weer voor mijn oefenrondje. Vanwege de broodnodige transparantie in de wielerwereld heb ik een foto gemaakt van mijn doping van vandaag: brinta met koude melk, koffie met een grote plak suikerbrood en een glas chocolade melk.

Hoewel ik vandaag onder de 60 minuten bleef, wat nog maar een keer of drie per seizoen gebeurt, denk ik niet dat ik dat aan de dope heb te danken. Volgens een sportarts helpt doping trouwens maar voor een paar procent. Het is vooral een kwestie van talent en wilskracht. Doping is slechts het duwtje in de rug. Maar wel een oneerlijk duwtje en dus vals spelen. Dat moet ik niet. dat was op het schoolplein als zo met knikkeren. Vals spelers weg wezen. 

Mijn fietsprestatie van vandaag heb ik, denk ik, te danken aan mijn zomerstage het Zwarte Woud. Heuvel op en heuvel af, soms steil soms een lange aanloop naar boven. Mijn benen werder daar met de dag sterker en dat is zo gebleven dank zij de rondjes die ik regelmatig fiets. Vandaag draaiden mijn benen nog steeds lekker mee in de zon, zelfs op de hellinkjes bleven ze de vaart erin houden.

De wind werkte ook al mee door zich koest te houden. Ik heb niks tegen fietsen met tegenwind, dat hoort er bij in ons vlakke land maar met weinig of geen wind gaat het fietsen mij nu eenmaal beter af. Mijn rug was ook al in vorm. Soms brengt me die last. Ik fiets daarom al een paar jaar met een recht stuur in plaats van een renstuur. Dan vang je wat meer wind maar een kniesoor die daar op let. Het blijft leuk en dat is het belangrijkste.