Fotomontage van Manneke Pis. |
Ik ken geen lulliger monumentje dan het
Brusselse Manneke Pis. Het beeldje zelf stelt niks voor. Het is nog geen 60 cm hoog. Het
monument van Belgische blauwe steen (ook wel ardeense steen) waar hij op staat
is een stuk groter. Van daarboven pist hij een lullig straaltje. Als fontein
stelt het dus ook al niks voor. Het geheel ligt achter een manshoog hek zodat je
geen overzicht krijgt van het monument zelf.
De omgeving is al even niksig. Aan het hek
hangen lelijke informatieborden, aan de zijkanten staan bakken met verlepte
bloemen en achter een van de pilaren steekt een trap uit die aan een ketting
ligt. Blijkbaar wordt die af en toe gebruikt om het beeldje schoon te maken.
Fotomontage van toeristen bij Manneke Pis. |
Het geheel staat ingeklemd tussen twee
zijmuren van huizen op de hoek van de Stoof - en de Eikstraat. De verf bladdert
van de muren. Wat straatborden en een knalgroene vuilbak ontsieren de omgeving
nog eens extra.
Toch staan er altijd groepen toeristen die
poseren voor het pissende manneke. Toeristisch is het beeldje dan ook een groot
success. Het is een absurdistisch geval dat aansluit bij het Belgisch
absurdisme van kunstenaars als de Brusselse schilder René Margritte, de Belgische dichter en beeldend kunstenaar Marcel Broodthaers, de komiek Urbanus van Anus
en de striptekenaar Kamagurka.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten