HET PRECARIAAT

Toelichting bij de foto. De foto is gemaakt in het centrum van Maastricht waar mijn oog viel op een vrouw die de vuilnisbakken in een van de drukste winkelstraten doorzocht terwijl ze het kinderfietsje met kind voor zich uitduwde. Maakt zij deel uit van wat het SCP het precariaat noemt? dat is goed mogelijk waarom zou ze anders vuilnisbakken doorzoeken. Zo te zien is het een vrouw met een migratie achtergrond wat de vraag oproept of juist in die groep de maatschappelijk kwetsbare mensen zitten, de mensen met de minste vaardigheden. Ik neem aan dat ze dat bij het SCP wel weten. Mensen met een migratiegrond maken volgens het SCP ongeveer een kwart van de bevolking uit. Daarvan zal een niet onbelangrijk deel maatschappelijk zo kwetsbaar zijn dat ze onder het begrip precariaat vallen. Een groep die volgens de langetermijnaanpak van het SCP onderhouden zal moeten worden door de overheid. 

 

Met de val van het kabinet Schoof als gevolg van het vertrek van Wilders is het vertrouwen in de politiek afgenomen, zeker onder voormalige PVV stemmers. Kiezers in Noord Heerlen waren opnieuw teleurgesteld door het in gebreke blijven van Den Haag bij de oplossing van hun problemen, zo was te zien in het NOS journaal.

De een moet elk dubbeltje omdraaien en hoopte daarom op een boodschappen bonus van de PVV,  de ander vreest dat de huren weer de pan uit gaan rijzen en weer een ander ziet de zorg duurder wordt. Al die mensen leven in een precaire financiële situatie in een van de armste regio’s van Nederland.

Zulke mensen worden in sociaal economische onderzoeken van het Sociaal en Cultureel Planbureau SCP dan ook aangeduid als het precariaat, een samentrekking van het woord proletariaat en precair. Het zijn de kwetsbare mensen aan de onderkant van de maatschappelijke ladder.

“Het precariaat beschikt van alle groepen het vaakst niet over een startkwalificatie, heeft verhoudingsgewijs vaker gezondheidsproblemen, heeft geringe digitale vaardigheden en een slechte beheersing van het Engels. Burgers die tot deze groep worden gerekend, beschikken bovendien nauwelijks over een instrumenteel sociaal netwerk.” (Zie: Factsheet Hoe divers is de Nederlandse Samenleving van het SCP)

Door het gebrek aan vaardigheden kunnen ze niet voor zichzelf zorgen. Ze blijven onderaan de ladder hangen en hebben geen vooruitzicht om op deze ladder omhoog te komen. Voor betere financiën zijn ze afhankelijk van den Haag en als den Haag niet levert, dan heeft stemmen geen zin. Weg het vertrouwen in de politiek

Volgens het SCP is dit een structureel probleem dat een langetermijnaanpak vereist, gericht op basisvoorzieningen voor iedereen en aanvullende steun voor wie dat niet genoeg is. Kortweg gezegd, meer den Haag.

Het risico van een dergelijke aanpak is dat als de overheid niet levert, het vertrouwen in de politiek verdwijnt. Een ander misschien belangrijker risico is dat je met zo’n aanpak de mensen veroordeelt tot afhankelijkheid van de overheid en dat is in strijd met de menselijke waardigheid en vrijheid. 

Daarom is ook veel te zeggen voor een langetermijnaanpak van verbetering van de maatschappelijke weerbaarheid van mensen zodat zich kunnen redden in de maatschappij. De overheid zorgt dan wel voor randvoorwaarden zoals arbeid, onderwijs, beschikbare woningen enz.  Op die manier kan elk individu zijn eigen keuzes maken in plaats van terecht te komen in een eeuwigdurend vangnet van de overheid.