woensdag 2 maart 2022

43. HET KAN VRIEZEN. HET KAN DOOIEN. ANDERHALVE GRAAD 1

 


Volgens de akkoorden van Parijs is de Heilige Graal van het Klimaat De Anderhalve Graad. Het heet dat als de aardse atmosfeer meer dan anderhalve graad opwarmt door het broeikasgas CO2  het goed fout zal gaan. Eigenlijk is zelfs anderhalve graad al teveel, meer  is een ramp.

Dezer dagen krijgen we met een nieuw rapport van het VN Klimaatbureau  IPCC voor de zoveelste keer het rampenscenario van De Anderhalve Graad ingepeperd. Je vraagt je af waarom dit telkens opnieuw herhaald moet worden? Luistert de internationale gemeenschap ondanks de spectaculaire klimaatconferenties nog steeds niet goed? En wanneer doet ze dat dan wel? Ik vrees dat niemand een antwoord heeft op deze vraag. Klimaat lijkt een gebed zonder einde te worden. 

Volgens het IPCC hebben "Alle grote klimaatveranderingen een ontwrichtende werking en eerder geleid tot het uitsterven van vele soorten, de migratie van populaties en grote veranderingen in het landoppervlak en de oceaancirculatie. De snelheid van de huidige klimaatverandering is hoger dan de meeste eerdere veranderingen, waardoor adaptatie voor de natuur en aanpassing voor de menselijke maatschappij moeilijker is. Daarnaast maakt de toegenomen complexiteit van de menselijke samenleving dat er een toenemend risico is. De huidige klimaatverandering houdt dan ook een aanmerkelijk grotere kans op schade in." (Wikipedia: Opwarming van de Aarde)

Veranderingen zijn er altijd geweest. De Griekse filosoof Heraclitus (rond 500 jaar voor Christus) zei het al, “Panta Rhei”, alles stroomt, waar hij mee wilde zeggen dat alles voortdurend veranderd. De enige constante is verandering. Vanuit dit gezichtspunt bezien is klimaatverandering niks nieuws.

De evolutieleer van Darwin is gebouwd op hetzelfde idee van permanente verandering aangevuld met adaptatie of aanpassing tot overleving van de soort. Uit onderzoek blijkt dat de soorten die zich niet weten aan te passen aan de veranderingen uitsterven. 

Een bekend voorbeeld zijn de Dinosaurussen die 230 miljoen jaar geleden leefden en maar liefst 140 miljoen jaar lang de dominante diersoort op aarde is geweest. Niemand weet precies waarom ze zijn uitgestorven. Men vermoed als gevolg van een meteoriet inslag. Zo een inslag brengt zoveel veranderingen ineens dat de Dino geen tijd meer heeft gehad om zich aan te passen en dus uitsterft.

Wordt dat ook ons lot? Komen de klimaatveranderingen zo snel dat we ons niet kunnen aanpassen en bijgevolg uitsterven? Het IPCC spreekt daar niet over, die heeft het over "grotere kans op schade". Intussen gaat het goed met de menselijke soort sinds de opwarming van de aarde, een periode die min of meer samenvalt met de industrialisering die voor 1800 van start is gegaan. (zie bovenstaande grafiek)

“Rond 1800 woonden er één miljard mensen op de wereld. In 1927 waren dat er twee miljard. Eind jaren 1950 groeide de wereldbevolking tot drie miljard personen. Op 11 juli 1987 werd het Kroatische jongetje Matej Gaspar symbolisch uitgeroepen tot vijf miljardste wereldburger. Op 19 juli 1999 werd volgens de Verenigde Naties de zes miljardste mens geboren. Een jongen uit Sarajevo kreeg de eer. Dit was uiteraard een symbolische keuze, omdat niet was na te gaan wie daadwerkelijk de zes miljardste wereldburger werd. De VN koos voor Sarajevo om te tonen dat de regio zich herstelde. Op 31 oktober 2011, iets meer dan 12 jaar later, werd de zeven miljardste mens geboren.” (Wikipedia: wereldbevolking)

Het goed met de mens maar volgens het IPCC slecht met het klimaat. Dat is een moeilijk te verkopen boodschap. Misschien gaat het zo goed met de soort mens dat de aarde niet de tijd heeft om zich aan te passen maar tot nu toe is er niks van te merken. Integendeel, met het wereldwijd stijgen van de welvaart lijkt de groei van de wereld te minderen.

“Wereldwijd is er een afname van het vruchtbaarheidscijfer, met uitzondering van Europa. Tussen 2010 en 2015 lag dit in 83 landen onder de 2,1 die nodig is voor een stabiel bevolkingsaantal. Deze denataliteit kan leiden tot bevolkingsdaling en in combinatie met de stijgende levensverwachting ook vergrijzing en ontgroening. Migratie compenseert dit ten dele, maar niet volledig. De netto-migratie naar landen met een hoger inkomen daalde in de periode 2010-15 naar 3,2 miljoen per jaar van een piek in de periode 2005-10 van 4,5 miljoen per jaar. “ (Wikipedia: wereldbevolking). 

Het zou dus zo maar kunnen dat wereldbevolking en aarde zich aan elkaar gaan aanpassen. Of daar het klimaat daar tussenzit is de vraag. Voorlopig kan het IPCC waarschuwen zoveel het wil, wereldbevolking en groeiende welvaart houden stand tenzij klimaatbeleid leidt tot minder welvaart. Dat zou alsnog de aanpassing van de wereldbevolking aan de aarde in gevaar kunnen brengen. Het is dus oppassen geblazen met klimaatbeleid.

(wordt vervolgd)
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten