IS EEN AFRIKAANSE FIETSENMAKER DUURZAMER DAN DIE BIJ ONS?

Fietsenmaker in Lomé, Togo, 2003

Er was eens een fietsenmaker in mijn geboortestad Oss die alles wat maar aan een fiets zat, opnieuw gebruikte. Als je iets nodig had dan ging je maar naar Pietje den D., van schroefjes en moertjes tot oude pakjesdragers, trappers, bellen, voor en achetrlampen. Was Pietje daarmee zijn tijd ver, heel ver vooruit? Toen niet natuurlijk. Hij gebruikte oude rommel voor de arme sloebers. Maar nu in de tijd dat duurzaamheid bezongen wordt als een grote deugd,  is hij een held van de recycling, een woord wat toen  nog uitgevonden moest worden. Helaas voor Pietje, werden de mensen steeds rijker en hadden zijn  oude rommel niet meer nodig. Ze kochten alles voortaan nieuw. De vraatzucht van de consumptiemaatschappij was weer groter geworden.

In Afrika lopen ze op die vraatzucht nog achter. Daar worden fietsen gebruikt tot ze op de draad versleten zijn. Daar wordt alle oude rommel nog wel tien keer gebruikt omdat het niet anders kan. Nieuw is te duur. 

Werkt deze fietsenmaker nu duurzamer en 'en passant' ook milieuvriendelijker dan onze Europese fietsenmakers? Ik durf de vraag niet te beantwoorden want ik heb er geen wetenschappelijk onderzoek naar gedaan en zoals jullie weten, kunnen alleen wetenschappelijke onderzoeken verantwoorde antwoorden geven.