 |
| Toen ik in de jaren tachtig van de vorige eeuw voor het eerst in Figueres het Dali Museum bezocht, was Figueres een slaperig stadje en weinig volk in het museum theater van Dali. Er was maar een souvenirwinkel. Restaurants waren vooral bedoeld voor de lokale bevolking wat wel zo lekker en rustig is. Zoals je op de foto boven ziet, is het ondertussen druk geworden met toeristen voor het museum. Figueres en Dali zijn net als zoveel andere musea en steden opgenomen in de vaart der volkeren. Wij waren buiten het seizoen en rond lunchtijd. Dan valt de drukte mee. In vakantietijd moet je in de rij staan. |
 |
| Het museum is meteen ook een tehater en dat past prima bij de surrealistische meester en charlatan Dali. Want hij kon niet alleen goede en boeiende schilderijen maken maar hij wist het ook heel goed aan de man te brengen. Hierboven een stukje van de centraal gelegen grote theaterzaal met in het midden de grafsteen waaronder de meester zelf begraven ligt. Rechts is nog een stukje te zien van het buiten theater tevens ingang van het museum met goudkleurige poppen als publiek. Dali is een van de eerste kunstenaars die kunst en vermaak combineerde. tegenwoordig is die mix niet meer weg te denken uit de kunst en vermaakwereld. |
 |
| In een van de gangen tevens galerijen met schilderijen en tekeningen kwam ik een nog levende dubbelganger van Dali tegen (links). Zijn gelijkenis was zo sprekend dat hij me met mijn enthousiasme toestand een portret van hem te maken in het museum. De rechtse foto is van dali op jongere leeftijd. Het zouden zo maar twee broers kunnen zijn. De dubbelganger is geen familie van Dali anders had ik wel wat mogen kiezen uit het museum. |
 |
| De foto's hierboven hangen aan het einde van de museumroute en laten zien dat Dali een potsenmaker was. Zijn snor was zijn logo en handelsmerk samen met zijn ogen. Dali zelf was een merknaam geworden. |
 |
| Mijn vriend Adrian probeerde op mijn verzoek dezelfde ogen op te zetten als Dali. Ik moet zeggen dat het hem aardig lukt. |
 |
| Onder het wakend oog van de meester kon je ook nog ene tentoonstelling van door Dali ontworpen juwelen en sieraden bewonderen. Dali wist hoe hij de rijken met zijn talenten moest behagen. |
Frappant die dubbelganger! Het is een leuk museum waar je steeds iets nieuws ontdekt. Overigens heb ik nog ergens een foto van Bernard in een ei van Salvador Dali. Wij kampeerden toen bij Cadaques en zwommen in de baai waar zijn huis stond. Hij leefde toen nog. Aan zee stond toen een oude piano waar af en toe vreemde klanken vandaan kwamen. En die eieren. Op een avond zijn wij daar stilletjes naartoe gelopen en is Bernard in zo’n ei gaan zitten.
BeantwoordenVerwijderenEen mooie herinnering is dat. Ik zou hem graag eens meegemaakt hebben. Het moet een gekke vent geweest zijn als ik de docu's mag geloven die ik van hem gezien heb. Het gekste is wel dat hij in Cadaques met een reproductie van De Naaister van Vermeer in zijn zwembad rond zwom en oreerde over de grote Vermeer.Die foto van Bernard op een ei is natuurlijk wel heel bijzonder.
Verwijderen