DE EENZAAMHEID VAN VLAANDEREN 21

“De Sociéte Générale of Generale Maatschappij wordt in 1822 opgericht door Koning Willem I. Het kapitaal bedraagt106 miljoen frank (nu 545 miljoen euro). De beroemde Rothschildbank heeft ‘slechts’ een kapitaal van 102 miljoen frank.

Wanneer Leopold I in 1831 koning wordt, wil hij de aandelen van de Generale zo snel mogelijk in handen krijgen. Hij beseft dat de onderneming een belangrijke hefboom kan zijn voor de ontwikkeling van België. Op dat moment is Willem, prins van Oranje-Nassau, nog altijd voor 80% eigenaar van de Generale Maatschappij.

Leopold I slaagt er in via zijn vertrouwensman (lees: stroman) De Meeus de aandelen van Willem over te kopen. Vanaf 1836 is hij de belangrijkste aandeelhouder van de Generale.” (zie: Thierry Debels, ‘Het Belgische Koningshuis en de Generale Maatschappij’, Houtekiet 2008)

Het belang van de door koning Willem I van Oranje opgerichte Generale Maatschappij voor de economische ontwikkeling van het onafhankelijke België kan moeilijk onderschat worden. 

“De Generale Maatschappij werd met staatswaarborg in december 1822 opgericht door Koning Willem I onder het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden als de Algemeene Nederlandsche Maatschappij ter Begunstiging van de Volksvlijt. Deze maatschappij had als doel de groei van de welvaart in de zuidelijke gewesten van het land te stimuleren.”

Na de onafhankelijkheid van België in 1830“investeerde de Generale Maatschappij (GM) veel in (spoor)wegen en kanalen. Naar aanleiding van de beurscrash van 1929 werden de bankactiviteiten in 1934 afgesplitst in de Generale Bank (nu:BNP Paribas Fortis). De GM bleef wel de belangrijkste aandeelhouder van de Generale Bank.”

Rond de Tweede Wereldoorlog was de GM op het toppunt van haar economische en politieke macht. “De GM controleerde zo’n 800 van de grootste ondernemingen in België en Congo. Dat was gelijk aan ongeveer 40% van het Belgisch industriële patrimonium. De invloed van de holding op de politiek en op sociaal terrein was bijzonder groot en “GM was een staat binnen de Belgische staat.” ( Bovenstaande citaten komen uit Wikipedia: Generale Maatschappij van België)

In de tweede helft van de Twintigste Eeuw bezwijkt de Generale Maatschappij onder druk van o.a. buitenlands kapitaal, te beginnen met de Italiaanse zakenman Benedetti, de daarop volgende manipulaties van de raad van bestuur met voorzitter Maurice Lippens en de uiteindelijke min of meer gedwongen verkoop aan de Franse Suez. In 1988 werden de aandelen van de GM van de beurs gehaald. Het Franse bedrijf Suez kreeg door de aankoop van de GM twee grote Belgische bedrijven in handen ‘Tractebel’ en ‘Electrabel’. Om zijn schulden af te betalen heeft het bedrijf de rest van het conglomeraat ontmanteld.

In 1998 troefde de Belgisch-Nederlandse Fortis Bank de Nederlandse bank ABN-AMRO af met de aankoop van de resterende 30% Generale Bank aandelen van Suez. “In 2007 kocht Fortis onder leiding van Graaf Maurice Lippens ABN AMRO op met het idee om op deze manier een nieuw machtig Belgisch banken en verzekeringsconglomeraat te vormen. Een prestigieus stukje Nederland zou dan in Belgische handen vallen. De triomf van een intussen tot Graaf verheven bestuursvoorzitter Lippens. 

Maar de aankoop liep uit op een van de grootste fiasco’s in de financiële wereld. Graaf Lippens had zich verkeken op de prijs van ABN AMRO (24 miljard Euro) met als gevolg een enorme schuldenberg voor Fortis en op de gigantische zeepbel die in de bankenwereld was ontstaan als gevolg van verregaande deregulering en liberalisering. Geldzucht en overmoed hadden vrij baan gekregen. De Belgische én ook Nederlandse aandeelhouders, verblind door nog meer winst, keurden de aankoop van ABN AMRO goed.

Toen vlak daarna (2008) de financiële luchtbel barstte als gevolg van de bankencrisis in de Verenigde Staten, bleek Fortis ondanks zijn naam een kaartenhuis. De regeringen van België (premier Leterme), Nederland (premier Balkenende met Minister van Financiën Bos) en Luxemburg moesten met miljarden aan belastinggeld de failliete Fortis boedel redden om besmettingsgevaar voor de nationale economie en het verlies van spaargeld van tienduizenden spaarders te voorkomen.