DE EENZAAMHEID VAN DE ONGELOVIGE, AFLEVERING 1

Mijn klas op de Katholieke Bewaarschool (1950).
Zoals je ziet een gemengde school.
Links achter staat de Juf.

Er zijn dagen dat ik gelovig zou willen zijn. Rooms-katholiek om precies te zijn. Ik heb een Roomse jeugd gehad. Ik heb op een katholieke bewaarschool met lieve juffen gezeten, ik ben naar katholieke lagere scholen geweest. Daarna ben ik terecht gekomen op het katholiek lyceum Titus Brandsma in Oss waar de paters Karmelieten de baas waren. Als jongetje ben ik een katholieke welp geweest met de dochter van de burgemeester als akela. Na de welpen kwam ik bij de katholieke verkenners.

Alles om mij heen was katholiek wat de klok sloeg. Mijn ouders, waren fatsoenlijk katholiek. Niet fanatiek, niet overdreven ijverig, niet speciaal vroom en met weinig vertoon. Er werd 's zondags naar de mis gegaan die we naar behoren uitzaten van begin tot het einde, de preek incluis. In de maand mei ging je ’s avonds wel eens naar het Maria lof. Er werd netjes Kerstmis gevierd met Nachtmis en worstenbroodjes na, Witte Donderdag, Goede Vrijdag en eerste Paasdag ging je naar de kerk. Dat alles was vanzelfsprekend en geruststellend. Mijn leven verliep volgens een vast patroon.

Een speciaal voor de Eerste Communie gemaakte studiofoto in
mijn beste kleren en met een kerkboek in de hand.(1953)

Je 'Eerste Communie' in de eerste klas van de lagere school begon met een ingestudeerde plechtige mis. Na de mis was het vooral een gezellig familiefeest. Van de middag tot de avond kwamen alle familieleden en kennissen koffie met gebak eten, een borreltje of een biertje drinken. Iedereen was in een opperbeste stemming. Je kreeg van iedereen cadeautjes. Vrome cadeautjes als een rozenkrans of een kerkboek, maar ook geld. Mijn eerste serieuze cadeau kreeg ik op mijn plechtige communie in de zesde klas van de lagere school. Het was een nieuwe tweedehands fiets om na de zomervakantie naar het Lyceum te fietsen.