 |
| Eenmaal dat de bananen in dozen zijn gepakt, gaan ze de wagon in op transport naar de haven, Coto Sur 1978 |
Ik wilde graag eens een bezoek brengen aan een bananenplantage (bananera) in staking. Dat was niet eenvoudig want op zo'n moment wordt het bedrijf door de vakbond als het ware afgesloten van de buitenwereld. Het werk ligt niet stil, dat kan niet want dan zouden de werkers teveel schade lijden, maar wel de export. Aangezien de vakbond op de bananenplantage onder communistisch bestuur stond, moet ik toestemming zien te krijgen van de Communistische Partij en Vakbond. Dank zij voorspraak van de Christelijke Boerenbond, waar ik een goede bekende van was, kon ik zonder problemen de bananenplantage bezoeken en foto's maken waar en van wie ik maar wilde.
 |
| Een bananenwerker tussen de bananenbomen met zoon en dochter, Coto Sur 1978 |
Het systeem van tewerkstelling is dat elke bananenwerker zorgt voor een aan hem toegewezen stuk van de plantage (parcela). Hij zorgt dat het onkruid gewied wordt, voegt de kunstmast toe, bestrijdt ziektes met daartoe aangewezen pesticiden enz. , kapt de dode bomen en oogst uiteindelijk zelf de bananentrossen.
 |
| Portret van een bananenwerker en vader, Coto Sur 1978 |
Hij krijgt van de maatschappij voor zijn werk een vastgesteld minimumloon. De maatschappij levert hem de benodigde middelen zoals kunstmest, pesticiden enz. kortom alle zaken nodig om het stuk grond te kunnen onderhouden. Tevens woont hij eventueel met gezin op de bananenplantage in een huis van de maatschappij.
 |
| Portret van de zoon van de bananenwerker met manchete, Coto Sur 1978 |
Het is niet alleen fysiek zwaar werken tussen de bananenbomen. De tropische hitte onder de bomen is drukkend. Daarbij komt ook nog eens het gebruik van chemicaliën. Ter bescherming van de werkers stelt de maatschappij maskers en brillen ter beschikking maar die worden vanwege het zware werk, de hitte en het niet aflatende zweten weinig of niet gebruikt.
 |
| Bananenwerkers op weg naar huis, Coto Sur 1978 |
Zodra het enigszins kan, helpen de jonge jongens van de gezinnen van de werkers -eigenlijk nog kinderen die naar school gaan - bij het werk in de plantage. Ze worden op die manier vroeg volwassen. Die jongens zijn er vaak trots op dat ze hun vader kunnen helpen bij het werk en zo een bijdrage leveren aan het onderhoud van het gezin. Het geeft hen al vroeg een groot gevoel van verantwoordelijkheid.
 |
| Portret van een bananenwerker met zijn schop (palo), Coto Sur 1978 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten