Vijftig jaar geleden zag ik als
krantenbezorger het portret van Marilyn Monroe op de voorkant van de Volkskrant
meer dan 100 keer door de brievenbus verdwijnen. Zo leerde ik haar op
zestienjarige leeftijd kennen. Ik
werd geen fan van haar en ze werd ook niet mijn idool. Ik heb tot nu toe nooit
idolen gehad en ik ben ook nooit een fan geweest van deze of gene.
Een foto van Marilyn Monroe bewerkt tot icoon (2008). |
Ik beschouw Marilyn Monroe als een
eerbetoon aan het vrouwenlichaam. Geen magere lat zoals je zo vaak ziet maar
een vrouw met flinke rondingen. Ze gaat door voor een seksbom zoals veel
filmsterren uit haar tijd en ook later.
Aan de manier waarop ze poseert en acteert is te zien dat ze zich daar
goed van bewust was. De lens wat tevens haar vriend. Ik lees dat ze toch ook meer wilde dan seks. Haar huwelijk met acteur Miller wijst in die richting. Wat Miller van haar
verwachtte weet ik daarentegen niet. Toch alleen maar seks zoals mannen eigen
is of ook meer dan dat?
Haar tragische dood bevestigde wat mijn
moeder mij al vroeg bijbracht: fysieke schoonheid en financieel success zijn geen
garantie zijn voor een gelukkig leven. Wat dan wel? Niemand die het weet. Elk
mens moet dat zelf uitzoeken.
Zoals zovele beroemdheden (m/v) kwam ze tragisch aan haar einde. Gevaarlijke bezigheid, beroemd zijn.
BeantwoordenVerwijderen