Michelangelo, Madonna met kind, Onze Lieve Vrouwe Kerk te Brugge. |
Als ik in Brugge ben, ga ik altijd even langs bij “Madonna
met kind” van Michelangelo in de Onze Lieve Vrouwe Kerk. Tegenwoordig
moet je een kaartje kopen, een paar jaar geleden was de toegang tot de kerk nog
gratis. Het massatoerisme jaagt blijkbaar de kosten voor het onderhoud van de
kunstschatten op. Zo kon je vroeger ook kosteloos kijken naar het drieluik ‘Het
Lam Gods’ van de gebroeders van
Eijck in de Sint Baafskathedraal in Gent. Nu moet je een kaartje kopen.
Telkens opnieuw sta ik perplex van de krachtige intimiteit, zachte ingetogenheid en schoonheid van de Madonna en het kind. De Madonna met
de ogen geloken, is naar binnen gekeerd. Als een liefdevolle en bezorgde moeder
peinst ze waarschijnlijk over de toekomst van haar kind zoals elke
moeder (en vader) op een gegeven moment wel doet. Onderwijl leunt haar kind vol
vertrouwen tegen haar aan terwijl zijn hand teder wordt vastgehouden door zijn
moeder. Het is of heel even de zon door mijn zwarte wolken van modern wantrouwen heen breekt.
Het is geen groot beeld zoals Michelangelo's David. Dat trekt alleen al door zijn afmetingen de nodige aandacht. Natuurlijk, David is een prachtige verbeelding, een romantische illusie van de perfectie van het mannelijk lichaam. Een illusie waar we graag in geloven zoals we ondanks alles ook blijven geloven in de liefde van de moeder voor haar kind. Michelangelo heeft die liefde met trefzekere hand in marmer weten te beitelen.We zijn 500 jaar verder en ik ken geen beeld dat dit overtreft.
In Wikipedia lees ik dat het beeld het eerste buiten Italië
verkochte beeld van Michelangelo was. Het was bedoeld voor het
Piccolomini-altaar van de dom van Siena. Het werd gekocht door de Brugse
koopman Jan van Moeskroen die het in 1514 aan de kerk schonk. In 1774 werd het
beeld door de Franse bezetter weggehaald. In 1944 nam de Duitse bezetter het
beeld weg. Beide keren is het beeld teruggekomen naar de kerk.
Mooi beeld, natuurlijk. De verhoudingen, met name van het kind, zijn wel wat vreemd. Het hoofd lijkt erg groot in vergelijking met dat van Maria.
BeantwoordenVerwijderenMaar misschien is het bedoeld om van onder bekeken te worden. In dat geval heeft de beeldhouwer wellicht bewust een vervorming toegepast.
Wat de toegangskaarten betreft: Zou de kerk het geld niet gewoon hard nodig hebben ? De spontane giften zullen de laatste jaren wel afgenomen zijn.
Ja, er zit een heel verhaal vast aan dat beeld.
BeantwoordenVerwijderen@jan de stripman
BeantwoordenVerwijderenHelaas heb ik niks kunnen vinden over de oorspronkelijke bedoeling van het beeld.
Ik denk dat het onderhoud van kerken alsmaar duurder wordt.
@ZJA
Maar vooral is het een schoon beeld.
Het is gemaakt voor het Piccolomini-altaar van de Dom van Siena.
BeantwoordenVerwijderenIn 1514 is het door een koopman aan de kerk geschonken.
Prachtig zoals het kleed van de madonna vanaf het hoofd de lijn van het kind volgt.