dinsdag 1 november 2011

RENTE OORLOG



Nooit in mijn leven heb ik zoveel wantrouwen in politiek, economie en de media meegemaakt als nu. Eerst lenen overheden zich kapot om de economie draaiende houden zodat de burgers werk en inkomen houden. Geen haan die er naar kraait. Geen vakbond die klaagt dat je zoveel schulden niet kunt maken. Geen bank die niet wil lenen omdat de schuldenberg te hoog oploopt. Geen politicus die zich zorgen maakt over de oplopende schulden. Kortom, geen gezeik iedereen rijk tot dat..... ja, tot dat wat?

Ineens komt de collectieve gedachte op dat de schulden te hoog zijn geworden en dus wel eens niet terug betaald zouden kunnen worden en wat dan? Ja, dan heb je de poppen aan het dansen. Banken blijken weinig veerkracht te hebben. Politici weten niet waar ze moeten beginnen met besparingen. Burgers willen helemaal niet besparen en wijzen met de vinger naar de banken. De banken hangen de vermoorde onschuld uit. De kapitalisten willen waar voor hun geld en dus verhogen ze de rente.

Maar met een hogere rente wordt terugbetalen nog moeilijker. Een soort afgedwongen economische zelfmoord dus waardoor je je geld zeker niet terug ziet. Maar niemand die weet hoe het dan wel moet. Nou ja, economen die weten het. Zéggen ze. Maar economie is een menswetenschap en met mensen weet je het maar nooit. Ook al beweert Doktor Swaab dat mensen geen vrije wil hebben toch zeggen ze vandaag dit en doen ze dat en is het  morgen allemaal weer anders. Het zou economen sieren als ze daarom wat terughoudender zouden zijn en met minder boute uitspraken zouden doen. Maar ja zonder zulke uitspraken haal je de krant niet en economen zijn ook maar mensen en dus ijdel.

Wat kunnen we doen? Protesteren tegen hebberigheid of consumentisme? Dat is protesteren tegen de menselijke aard en daar is geen beginnen aan. Onverschillig de schouders ophalen en maar hopen dat het over zal waaien? Je instellen op zeven magere jaren? Je proberen te onthechten zodat je niet lijdt onder de afgang van de economie? Of van alles een beetje  zodat misschien iets ergens toch helpt? Ik weet het niet maar ik heb wel een advies. Vertrouw niemand behalve je eigen gezonde verstand en de mensen die je lief hebt.  

8 opmerkingen:

  1. Goed advies van je.
    Het is natuurlijk ongelooflijk wat er allemaal gebeurt. Nog geen drie dagen na de "allesomvattende oplossing"is er helemaal niets opgelost. De politieke crisis is de moeder van alle crisissen. Wat een bende!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @aadverbaast
    Van de ene naar de ander crisis tot dat...?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Petrus: Tot dat de hele boel ontploft.
    Heb je al een volkstuintje?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Komt het ooit nog goed of zijn we allen onderdeel van een Griekse tragedie?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @aadverbaast
    Geloof het of niet maar laatst hebben mijn vrouw en ik wat lacherig tegen elkaar gezegd dat we van onze tuin achter een groententuin kunnen maken. Een overlevingstuin.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @Johan
    Ondertussen kunnen we wel van een echte Griekse tragedie spreken. Wat we nog missen is het Eurokoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Vooral doorgaan om je eigen leven zo positief mogelijk vorm te geven. Er is in de wijde wereld zoveel gedoe en ellende, door de tv en andere media komt het allemaal tot ons, maar we kunnen weinig of niets doen. Wat we wel kunnen is op kleine schaal zorgen voor begrip, aandacht, liefde. Dat helpt.

    BeantwoordenVerwijderen