Nooit in mijn leven heb ik zoveel wantrouwen in politiek,
economie en de media meegemaakt als nu. Eerst lenen overheden zich kapot om de
economie draaiende houden zodat de burgers werk en inkomen houden. Geen haan
die er naar kraait. Geen vakbond die klaagt dat je zoveel schulden niet kunt
maken. Geen bank die niet wil lenen omdat de schuldenberg te hoog oploopt. Geen
politicus die zich zorgen maakt over de oplopende schulden. Kortom, geen gezeik
iedereen rijk tot dat..... ja, tot dat wat?
Ineens komt de collectieve gedachte op dat de schulden te
hoog zijn geworden en dus wel eens niet terug betaald zouden kunnen worden en
wat dan? Ja, dan heb je de poppen aan het dansen. Banken blijken weinig
veerkracht te hebben. Politici weten niet waar ze moeten beginnen met
besparingen. Burgers willen helemaal niet besparen en wijzen met de vinger naar
de banken. De banken hangen de vermoorde onschuld uit. De kapitalisten willen
waar voor hun geld en dus verhogen ze de rente.
Maar met een hogere rente wordt terugbetalen nog moeilijker.
Een soort afgedwongen economische zelfmoord dus waardoor je je geld zeker niet terug ziet.
Maar niemand die weet hoe het dan wel moet. Nou ja, economen die weten het.
Zéggen ze. Maar economie is een menswetenschap en met mensen weet je het maar
nooit. Ook al beweert Doktor Swaab dat mensen geen vrije wil hebben toch zeggen
ze vandaag dit en doen ze dat en is het
morgen allemaal weer anders. Het zou economen sieren als ze daarom wat
terughoudender zouden zijn en met minder boute uitspraken zouden doen. Maar ja
zonder zulke uitspraken haal je de krant niet en economen zijn ook maar mensen
en dus ijdel.
Wat kunnen we doen? Protesteren tegen hebberigheid of
consumentisme? Dat is protesteren tegen de menselijke aard en daar is geen
beginnen aan. Onverschillig de schouders ophalen en maar hopen dat het over zal
waaien? Je instellen op zeven magere jaren? Je proberen te onthechten zodat je
niet lijdt onder de afgang van de economie? Of van alles een beetje zodat misschien iets ergens toch helpt?
Ik weet het niet maar ik heb wel een advies. Vertrouw niemand behalve je eigen
gezonde verstand en de mensen die je lief hebt.
Goed advies van je.
BeantwoordenVerwijderenHet is natuurlijk ongelooflijk wat er allemaal gebeurt. Nog geen drie dagen na de "allesomvattende oplossing"is er helemaal niets opgelost. De politieke crisis is de moeder van alle crisissen. Wat een bende!
@aadverbaast
BeantwoordenVerwijderenVan de ene naar de ander crisis tot dat...?
@Petrus: Tot dat de hele boel ontploft.
BeantwoordenVerwijderenHeb je al een volkstuintje?
Komt het ooit nog goed of zijn we allen onderdeel van een Griekse tragedie?
BeantwoordenVerwijderen@aadverbaast
BeantwoordenVerwijderenGeloof het of niet maar laatst hebben mijn vrouw en ik wat lacherig tegen elkaar gezegd dat we van onze tuin achter een groententuin kunnen maken. Een overlevingstuin.
@Johan
BeantwoordenVerwijderenOndertussen kunnen we wel van een echte Griekse tragedie spreken. Wat we nog missen is het Eurokoor.
Vooral doorgaan om je eigen leven zo positief mogelijk vorm te geven. Er is in de wijde wereld zoveel gedoe en ellende, door de tv en andere media komt het allemaal tot ons, maar we kunnen weinig of niets doen. Wat we wel kunnen is op kleine schaal zorgen voor begrip, aandacht, liefde. Dat helpt.
BeantwoordenVerwijderen@wllm kalb
BeantwoordenVerwijderenGoed advies.