77. MIJN SPROOKJESJAREN ZESTIG, CONDOOMS

De vaste bewoners van het zogenaamde "Hippiehuis" Jacobslaan 147 poseren samen met twee buurmeisjes tevens vriendinnen en 3 Nijmeegse jongeren.

Het Gezag houdt onze “hippieboerderij”, zo wordt ons huis ook wel genoemd door burgers en buitenlui, nauwlettend in de gaten. Als Heer des Huizes ofwel Hoofdbewoner van het pand, krijg ik de oproep mij te melden bij de afdeling zedendelicten van de Nijmeegse politie. Geen idee waar dit over zal gaan maar mijn geweten is zuiver, hoewel je weet natuurlijk nooit hoe Het Gezag daarover oordeelt.

Ik krijg te horen dat de terzake bevoegde autoriteiten gebruikte condooms hebben gevonden op het uitgestrekte terrein met zijn reusachtige oude kolenschuren die door de eigenaar worden verhuurd als caravanstalling. Ik heb nooit condooms gevonden op het terrein. Ik heb geen idee hoe ze daar komen. Gebruikte condooms nog wel! Volgens de zedenagente wijst de vondst erop dat wij bewoners op het terrein gelegenheid zouden geven tot “schennis van de goede zeden”. 

Maar wat is gelegenheid geven? Om het hele terrein staat een hoog hek van stevig gaas ooit door ons op vraag van de eigenaar daar neergezet. Je kunt niet verwachten dat we voortdurend bezig zijn toezicht te houden op dat hek om te voorkomen dat jongens en meisjes in strijd met de wetten van het private eigendom het terrein opgaan om bij gebrek aan beter er lekker te rotzooien tussen het onkruid en hoge gras! We hebben onze handen al vol met de zaterdagse Provadya avonden in de kelder. Daar gebeurt van alles met muziek, wordt af en toe een joint gerookt en worden vloeistofdia’s bekeken maar dat is het dan. Er worden geen zedendelicten gepleegd en er zijn geen wilde seks orgieën zoals sommige brave burgers de goegemeente willen doen geloven.

In huis gelden onze eigen strikte regels omtrent toegang tot ieders kamers. Ieder van ons heeft zijn eigen kamer waar je niet hoort te komen zonder toestemming van de huurder. We zien er op toe dat gasten niet ongevraagd binnenkomen. Op de zaterdagavond, op het afgesproken uur kunnen de jonge gasten door de voordeur naar binnen om via de gang en de keuken naar de kelder te gaan. De rest van de week is de boel op slot.

Het enige waar ik een enkele jeugdige gast op heb kunnen betrappen, is het stelen van kaas of ander voedsel uit de koelkast. Voor ons bewoners een ernstig vergrijp want we hebben geen van allen veel geld. We moeten toekomen met driehonderd gulden per maand en dat vraagt om veel financiële discipline. Kaas is een kostbaar product. De agente van dienst beseft dat het allemaal zo een vaart niet loopt. Ze laat mij gaan zonder boete, aantekening of zelfs maar een waarschuwing. Of was het verzoek op zichzelf al een waarschuwing of op zijn minst een wenk om voorzichtig te zijn?

(verschijnt elke vrijdag)