Kunst Fabriek DE BLOG : DE SPROOKJESJAREN 60 (VOORHEEN MAKE LOVE, NOT WAR): 28, DETERMINEREN

vrijdag 4 oktober 2019

DE SPROOKJESJAREN 60 (VOORHEEN MAKE LOVE, NOT WAR): 28, DETERMINEREN

petrus nelissen, acryl en potlood op papier, 2013

J. J. is de eerste bewoner van het achterhuis. Hij heeft dan ook de grootste kamer, de voormalige woonkamer. Zijn inrichting is zoals van ons allemaal, bij elkaar verzamelde oude troep. Hij is van goede afkomst uit Limburg, loopt er naar de mode van onze tijd slordig bij met achteloze afgetrapte zwarte veterschoenen. Het soort dat je met je eerste communie draagt maar dan nog glimmend van nieuwigheid. Hij heeft een zwarte overvolle warrige bos krulhaar met daaronder grote indringende donkerbruine ogen. Onder zijn neus een snorretje in statu nascendi zonder ooit verder te komen. Hij is verlegen en zwijgt meer dan hij praat. Daarin zijn we tegenpolen zonder dat het ons hindert.

Hij studeert medicijnen. Zo te horen een straffe studie met elke dag colleges en praktijklessen. Vergeleken met mijn studie sociologie is zijn studie een soort strafkamp. Hijzelf doet er luchtig over. Volgens hem is de studie medicijnen niet zoveel anders dan een goede opleiding tot timmerman. Als je maar weet hoe en wat je moet doen, kun je van alles maken. Voor de rest is het veel van buiten leren.

Mijn twee andere huisgenoten studeren biologie. De een wat harder dan de ander, maar ook zij draaien net als J.J. volle dagprogramma’s met colleges en praktijklessen. Biologie is de wetenschap van het leven. Om te weten hoe dat werkt, snijden ze tijdens praktijklessen in kikkers of andere beestjes zoals muizen en ratten. Determineren noemen ze dat met een geruststellend woord maar in feite is het niks anders dan zo’n beestje in stukken snijden.

Dat deed mijn vader ook maar dan met kippen, niet om te kijken hoe ze in elkaar zitten, dat wist hij al, maar om ze op te eten. Met een enkel gerichte haal van zijn vlijmscherpe mes onthoofde hij de kip. Mijn vader had niet voor niks het slagers vakdiploma gehaald bij de varkensslachterij Zwanenberg. Daar worden honderden dieren per dag gedetermineerd.

Hij haalt zo snel uit dat de kip geen tijd heeft om te beseffen dat ze dood is. Ze fladdert hulpeloos weg totdat het in haar lijf doordringt dat ze dood is en languit morsdood op de grond neervalt. Haar poten bewegen nog even en dat is het dan. De komische act van de rennende kip zonder kop is voorbij. Mijn vader snijdt de geel geschubde poten af en geeft er een aan mij. Met de andere poot demonstreert hij hoe ik door aan een peesje te trekken de poot nog kan laten bewegen. Zo leer ik toch ook een beetje hoe het werkt.

Nog is het determineren niet afgelopen. De kip wordt met veren en al in een emmer heet water ondergedompeld. Dat is om het plukken gemakkelijk te maken. Eenmaal uit de emmer komt van de natte kip een misselijk makende weeë lucht. Ik moet bijna kotsen. De determinatie eindigt op de aanrecht in de keuken waar ze gewassen wordt en netjes in stukken gesneden. Mijn moeder bakt de volgende dag de stukken waarna ze opgediend worden voor de Kerst of de Paastafel. De kip is niet voor niets gestorven.
(verschijnt elke vrijdag)

2 opmerkingen:

Zelfstandig journalist Antwerpen6 oktober 2019 om 09:19
Dan toch maar liever determineren voor de wetenschap, ook al zal dat tegenwoordig veel minder gebeuren. Gelukkig voor de dieren.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
petrus nelissen6 oktober 2019 om 23:54
Er wordt nog volop gedetermineerd voor wetenschap. Er is een wet die zegt dat alle medicijnen getest moeten worden op dieren. Er zijn dieren gebruikt in de ruimtevaart en wie zegt dat dit niet weer zal gebeuren? Dat we dieren eten is normaal. Dieren aan stukken snijden om kennis op te doen komt niet voor in de natuur. Dieren eten andere dieren. Wij mensen zijn ook diere, dus is dieren eten normaal en dieren voor kennis aan stukken snijden niet.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties

Reactie toevoegen

MARINA OVSJANNIKOVA VERDIENT EEN PRIJS VOOR DE VREDE

Op 14 maart 2022 verscheen ze tijdens een uitzending over de Russische invasie van Oekraïne een paar seconden lang achter nieuwspresentator Kateryna Andreyeva met een handgeschreven anti-oorlogsposter. De tekst op de poster die ze vasthield was deels in het Engels en deels in het Russisch, en luidde: "Geen oorlog, stop de oorlog, geloof de propaganda niet, hier liegen ze tegen jullie, Russen zijn tegen oorlog". Het bereik van haar actie op tv was enorm. Pervyj kanal, met een internationaal bereik van ruim 250 miljoen kijkers binnen Rusland, was voor veel Russen de primaire informatiebron. De opname was niet beschikbaar om te downloaden, wat ongebruikelijk is voor dit kanaal.[2] In een vooraf opgenomen video, die via sociale media werd verspreid, stelde ze bovendien dat ze zich schaamde voor haar jarenlange deelname aan het verspreiden van Russische propaganda. Ze riep mensen op om te gaan demonstreren: "Ze kunnen ons niet allemaal opsluiten. (wikipedia)

GEZOCHT DOOR HET INTERNATIONAAL STRAFHOF VOOR ONTVOERING VAN KINDEREN UIT OEKRAÏNE

Mr Vladimir Vladimirovich Putin, born on 7 October 1952, President of the Russian Federation, is allegedly responsible for the war crime of unlawful deportation of population (children) and that of unlawful transfer of population (children) from occupied areas of Ukraine to the Russian Federation (under articles 8(2)(a)(vii) and 8(2)(b)(viii) of the Rome Statute). The crimes were allegedly committed in Ukrainian occupied territory at least from 24 February 2022. There are reasonable grounds to believe that Mr Putin bears individual criminal responsibility for the aforementioned crimes, (i) for having committed the acts directly, jointly with others and/or through others (article 25(3)(a) of the Rome Statute), and (ii) for his failure to exercise control properly over civilian and military subordinates who committed the acts, or allowed for their commission, and who were under his effective authority and control, pursuant to superior responsibility (article 28(b) of the Rome Statute).