dinsdag 28 mei 2019

DE EENZAAMHEID VAN DE ONGELOVIGE 89


Een heel andere ode aan de liefde, via mijn katholieke opvoeding tot mij gekomen, beschouwde ik niet alleen als een gedicht dat mijn gevoelens over liefde perfect verwoordde maar ook als een handleiding voor een levenshouding die verder reikt dan alleen mijn geliefde.

Ik bewaarde het gedicht dan ook zorgvuldig in mijn Rijam schoolagenda. Misschien was het gedicht te idealistisch maar het gaf mij tenminste houvast in een toch al woelige middelbare school periode. Je kunt er de wereld mee tegemoet treden, al moet je ook weer niet overdrijven want hoe goed je het ook bedoelt er gaat altijd wat mis. Bovendien, te leven als een heilige in liefde is praktisch niet mogelijk. Soms verlies je je geduld in een wereld vol hebberigheid, pronkzucht, ijdelheid, materialisme en al die andere vervelende dingen waar mensen nu eenmaal mee behept zijn. Daar moet je mee leren leven en vooral omgaan zonder meteen van je geloof af te vallen. 
 


De liefde is goedertieren, 


De liefde is geduldig,

De liefde is niet afgunstig,

Niet pronkzuchtig, niet verwaand.



Zij handelt niet onedel,

En zoekt zichzelf niet,

Zij laat zich niet verbitteren,

En rekent het kwade niet aan.



Over onrecht is zij niet blijde,

Maar over de waarheid verheugd,

Alles bedekt zij, alles gelooft zij,

Alles hoopt zij, alles deelt zij.

De liefde vergaat nimmer.



(Brieven van Paulus: 1. Korintiërs 13:4)



Na verloop van tijd maakte het dichterswerk plaats voor schrijfwerk. Ik schreef liefdesbrieven of liever brieven tot herstel van liefde en vertrouwen. De aanleiding was achteraf bezien meestal een onbenullige ruzie die uitliep op een liefdeloze houding en gebrek aan vertrouwen. Ik greep dan in met een brief want de basis van de ruzie waren mijn eigen twijfels over de liefde tussen ons. 

Na de ruzie besefte ik pas weer dat ik haar niet kon missen en dat schreef ik dan op. Zo eerlijk durfde ik gelukkig te zijn. Ik verontschuldigde mij voor de emotionele verwarring en vroeg deemoedig om vergiffenis om er meteen achteraan te voegen dat ik voor eeuwig en altijd van haar zou houden. Heel gewaagd allemaal maar het was nu eenmaal niet anders. Het was meteen een harde leerschool. Liefde is niet gemakkelijk, is niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Het kan ook heel pijnlijk zijn. Liefde brengt lijden met zich mee, geestelijk lijden en dat valt niet mee al moet je ook dat weer niet overdrijven.

(verschijnt elke dinsdag)

2 opmerkingen: