DE WAANZINNIGE STEMMENTELLERS OFWEL DE LOTGEVALLEN VAN STEMBUREAU 34 DEEL 2

In totaal zijn 18 plekken nodig om de stembiljetten van 16 partijen, de blanco en ongeldige biljetten op elkaar te stapelen waarna ze geteld kunnen worden.

Na negen uur begint dan eindelijk de waanzinnige telling van de stemmen. De stembus wordt geopend en de hele inhoud uitgestort op twee tafels, een berg van ongeveer 650 stembiljetten. Aangezien in Nederland iedereen meent hoogst persoonlijk mee te moeten doen aan het spel van de democratie hebben de stembiljetten de afmetingen van ongeveer 2 hele krantenpagina’s met daarop 16 partijen met in totaal 491 kandidaten. Ga er maar eens aanstaan!

Er zijn partijen die beweren dat de politiek dichter bij de burger moet komen. Hoe stellen ze zich dat voor? Nog meer partijen, nog meer kandidaten en stembiljetten nog groter, zo groot als 6 krantenpagina’s? De Nederlandse democratie lijkt zo langzamerhand volledig dol te draaien, een dolgedraaide schroef die niet functioneert maar bij gebrek aan beter toch maar in gebruik blijft. 

Er zit voor ons niet anders op dan dat drie leden de reusachtige stembiljetten openvouwen terwijl drie andere leden ze verdelen over de 16 partijen - daar staan 16 stoelen voor klaar- plus twee stoelen voor de blanco en ongeldige stemmen. Ondertussen zijn de stempassen en volmachten geteld. Er moeten evenveel stembiljetten zijn als stempassen en volmachten samen. We missen een stem. Gelukkig komt een van de leden op het idee dat die per ongeluk in de bus met de waterschapstemmen is terecht gekomen. We kiepen ook de inhoud van die stembus op de vloer en zoeken in de berg stembiljetten wanhopig naar die ene verloren stem. Na enige tijd klinkt het verlossende “gevonden.” Nu kloppen de totalen en kunnen we weer verder. 

Het is een heel gedoe om de reusachtige stembiljetten te verdelen over 16 partijstoelen, een blanco en een ongeldig stoel. Op de achtergrond de intussen lege stemhokjes.

Nu de stemmen tellen die zijn uitgebracht op elk van de  kandidaten. Dat wordt turven en nog eens turven. De enorme open gevouwen stembiljetten op dubbelkrantenformaat gaan stuk voor stuk door de handen van de leden van het stembureau. Soms tot twee keer toe omdat het totaal weer eens niet klopt. Zo worden alle 16 partijen afgewerkt. Er wordt stug opnieuw geteld. Soms telt de een op verzoek van de ander de stemmen nog eens na. Ik noteer de aantallen in de hoop dat het straks allemaal klopt. Nee, dus.

Opnieuw tellen. Gelukkig versaagt geen van de leden van het stembureau en ook gelukkig zijn er partijen die maar een stem hebben of twee. Dan ben je meteen uitgeteld. Maar er zijn partijen met 150 uitgebrachte stemmen verdeeld over maar liefst 50 kandidaten waarvan de meesten niet meer dan een stem hebben. Je hebt geen idee hoeveel werk het is om dat allemaal te noteren, te hertellen en opnieuw te noteren. Om 13:00 uur in de nacht zijn we moe gestreden en uitgeteld. Daarna moet alles nog ondertekend worden en op de computer gezet. Een lid van het stembureau helpt mij met het invullen van de Excel formulieren en daarna alles in de auto sjouwen.

Rond 02:00 uur in de nacht daal ik af in de kelders van het gemeentehuis met twee kratten stembiljetten, drie grote enveloppen met stempassen, een doos met administratief materiaal, twee getekende processen verbaal, de laptop en de tas met informatiemateriaal van de gemeente. Om 02:50 uur kruip ik in bed in de wetenschap dat we als stembureau meegeholpen hebben aan de verkiezingsoverwinning van twee mooie jongens, een van links en een van rechts, die goed kunnen lullen maar van wie niemand weet of ze ook nog wat kunnen.