 |
| petrus nelissen, 'Chaak de Tuingod', graniet en blauwe steen, juni 2018 (hxbxd= |
Ik wilde het beeld eerst vernoemen naar Chac-Mool een Azteken god aan wie vermoedelijk geofferd werd om het contact met het universum te onderhouden. Ondertussen noemde mijn vrouw Diny hem haar “Tuingod” wat ook een toepasselijke naam is.
Tijdens mijn onderzoek naar Chac-Mool stuitte ik op de Maya God Chaak of Chaac, spreek uit Sjaak. Gezien wat er in Wikipedia over hem gezegd wordt, lijkt me de naam Shaac de Tuingod een prima naam. Thuis noemen we hem intussen onze Chaac. Zo komt toch nog alles op z'n pootjes terecht.
“Chaac of Chaak is de Yucateekse naam van de Mayagod van regen en donder, die als zodanig ook van groot belang voor de landbouw was. Hij bevond zich in de vier windrichtingen en nam daarvan de rituele kleuren aan. Ook de Azteken vereerden een godheid die op Chaac leek (Tlaloc) en datzelfde geldt voor alle andere Mesoamerikaanse landbouwvolken. In de voor-Spaanse tijd werd hij afgebeeld met een merkwaardige, plantaardig aandoende, soms slurf-achtige snuit en een menselijk lichaam met kenmerken van een reptiel.
Hij was nauw verbonden met de Bacabs, de vier oude mannen van het onderaardse, vooral ook van de onderaardse watervoorraden en rivieren. Het belangrijkste oud-Mayaanse vouwboek, de codex van Dresden, bevat zeer veel informatie over de regengoden, hun verblijfplaatsen, en de dagen voor regenrituelen. De oud-Mayaanse vorsten hadden een bijzondere relatie met de regengod, van wie ze vaak de naam als titel droegen. Onder de traditionele Maya's spelen de regengoden nog steeds een voorname rol.
Men associeert Chaac of Chaak met de kleur Maya-blauw waarmee offers en mensenoffers werden beschilderd.” (Zie: Wikipedia Chaac)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten