dinsdag 5 september 2017

DE EENZAAMHEID VAN DE ONGELOVIGE 4

De Vossenpatrouille voor het slapen gaan, Zomerkamp Arcen 1958

Na mijn kerkboek voor verkenners wordt het handboek ‘Het verkennen voor Jongens” van Baden Powell, mijn tweede geestelijke en praktische handleiding. Ik vind dat je moet proberen elke dag een goede daad te doen. Waarom niet? Het helpt je een goed mens te zijn. Maar het is vooral een praktische handleiding voor je avonturen in bos en hei op zaterdagmiddagen of in het troeplokaal,  op weekeinden en zomerkampen. 

Je leert touw sjorren en knopen leggen, een kampkeuken opzetten, groepsdiscipline bij het hijsen van de vlaggen, het opzetten van tent met regengeul, koken en bakken op houtvuur en kaart lezen met kompas voor zwerftochten. Dankzij het handboek voor verkenners word ik een neefje van mijn helden Arendsoog en Pim Pandoer en hoop ik ooit nog eens net als Kuifje een reizende reporter te worden die misdadigers bestrijdt.


We lopen zomer en winter in korte broek met kniekousen en een dolk aan onze broekriem. De dolk is voor allerhande klusjes thuis en op kamp. Elke zaterdag beleven we avonturen. Het houdt mij en mijn vrienden verkenners van de straat zonder al te hoge kosten. Een kwartje in de week maar het blijft een klein offer voor ons gezin waar we met twee bij de verkenners zijn. Het verkenners uniform met hoed en kousen samen met de persoonlijke kampeeruitrusting komt daar nog bij. Maar het is ook lesgeld voor vergaderen, notulen en verslagen maken, activiteiten organiseren en besluiten nemen. 



De Vossenpatrouille klaar om te gaan eten aan de in elkaar gesjorde tafel,
Zomerkamp Renkum 1961

Ik ga zo op in mijn leven als verkenner dat ik mijn huiswerk verwaarloos. Ik kan wel goed leren, zo zeggen bevoegde leerkrachten, maar ik doe er te weinig aan. In de tweede klas van de middelbare school blijf ik zitten. Mijn vader maakt er geen drama van, niemand niet. Ik zelf nog wel het minst. Volgend jaar beter. In de zomervakantie ontfermt mijn vader zich over me en neemt me mee op zijn vele werkreizen voor de vakbond in zijn Renaultje.


(verschijnt wekelijks)



4 opmerkingen:

  1. Van bijna iedereen op deze foto komt me het gezicht me wel bekend voor, maar degene die ik zeker herken - behalve Piet Nelissen zelf - is de middelste van de drie brildragers. Die had in de tweede klas al een indrukwekkende postzegelverzameling. Ik zat trouwens in Oss ook bij de verkenners in die tijd, maar met honk in de St. Antoniusschool, oftewel Heischool...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geen idee wie je bent. Ik ben wel nieuwsgierig. In ieder geval hartelijke groeten.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik vind het wel leuk om je nog even in spanning te laten, als je het niet erg vindt. Ik zat bij je in klas 2A. Jij ook hartelijk gegroet.

    BeantwoordenVerwijderen