CARNAVAL DER DODE DIEREN

Teddybeer met een opgezette hondekop of is het die van een hert? Met de revolver zou het een teddycowboy kunnen zijn maar dat klopt niet met het lampekamp hoedje.

Opgezette dieren heb ik nooit wat gevonden. Daar staat hij dan, bewegingsloos en geluidloos bevroren in een zogenaamd treffende houding. Hij staat je daar maar aan te staren. Het tegendeel van wat een levend dier kan en doet. Een ontkenning van zijn natuurlijke staat. Ik begrijp niet wat daaraan leuk is. Net zo min als hertenkoppen en geweien aan de muur. Je zet toch ook geen vergane bloemen in de woonkamer?

Twee opgezette ezelskoppen met feest -lampekap -mutsen.

Nu is het dus ook kunst geworden. Je zet ze niet op in een treffende maar in een opvallende, eigenlijke rare houding met strikjes in hun staart en aan hun poten. Je maakt het af met een koddig feestmutsje op zijn kop. Of nog ingrijpender, je snijdt de kop van een dode hond af en zet die op een ouderwetse teddybeer, geeft hem een rokje of een revolver in de hand en zet om het af te maken een elegant versierd feestmutsje schuin op zijn dooie kop. Te zien op de Kunstrai in Amsterdam.

Detail van een opgezette tijger met feestsrtikken en feesthoedje.

Deze kunst maakt deel van de –en ik citeer – “facsinerende taxidermie-show ‘L’Ephémère tangible’ van Les Deux Garcons, zo lees ik op de website van Galerie Jaski. Jaski noemt het “sprookjesachtige, ontroerende werken (éphémère tangible betekent tastbare vergankelijkheid).” Achter de naam Les deux Garcons gaan de namen schuil van Roel Moonen en Michel vanderheijden van Tinteren schuil.

Knuffelbeer met opgezette hondekop en vogeltje.

Jaski Galerie geeft op zijn website uitleg bij de dode dieren kunst:  “Het theatrale bepaald niet schuwend, presenteren zij hun herten, lammetjes, zwijntjes en andere dieren vaak als Siamese tweelingen of meerlingen en met attributen als speelgoed pistooltjes, bankbiljetten en parfumflesjes, voor hen symbolen van angst, noodlot en vergankelijkheid.

Humor speelt zeker een rol, soms zelfs zwartgallige humor. Toch zet hun werk ook tot nadenken aan. Voor Les Deux Garçons zelf staat het voor de eerder gemaakte keuzes in het leven, die als bagage moeten worden meegetorst en daarbij soms ook een belemmering voor de toekomst vormen.”

Er liep gelukkig ook nog een levende kunstezel rond die zelfs de krant kon lezen. Toch nog echte humor op de KunstRai!  Rechts achter hem zie je een hert van hout. Ik denk een kunst jachttrofee.

Symbolen van angst, noodlot en vergankelijkheid. Humor, nadenken en levenskeuzes die meegetorst moeten worden. Wat wil ene mens nog meer met kunst. Oh ja, het is ook nog leuk. Tot slot nog een citaat van Jaski Galerie: “dat het werk van Roel Moonen en Michel vanderheijden van Tinterenpopulair is, blijkt uit het feit dat bijna alle werken werden verkocht.”