Vaak wordt een processie geopend door plaatselijke harmonie die gedragen, plechtige muziek speelt. |
In Nederland is het geloof der voorvaderen zo goed als
verdwenen. Daar kunnen 50.000 Christenen op een opwekkingsfestival in
Biddinghuizen niks aan veranderen. In Vlaanderen gaat de secularisering wat
langzamer dan in Nederland.
In mijn dorp, toepasselijk Sint Jozef geheten, wordt nog
jaarlijks een pinksterprocessie gehouden. Begeleid door de plaatselijke
harmonie en dorpelingen die tezamen een lopende voorstelling vormen van het
verhaal van Jezus Christus loopt de plaatselijke pastoor met het Heilig
Sacrament in een monstrans onder een baldakijn door de straten van het dorp.
Met mijn Brabantse Katholieke achtergrond ben ik bekend met
dergelijke processies. Als jonge verkenner (padvinder bij de protestanten) heb
ik enkele malen meegelopen. Dat hoorde toen zo. Daardoor ken ik het hele
verhaal met symboliek en al zoals dat in de processie wordt verteld. Net als in
Nederland wordt dat verhaal ook in Vlaanderen verdrongen door de wetenschap die
pretendeert ons ooit te kunnen verklaren wat de zin of de onzin van ons leven
is.
Die pretentie heeft de wetenschap niet altijd gehad. Ik ben
geen specialist in wetenschapsgeschiedenis maar ik meen dat zelfs Darwin nog in
een god geloofde en zijn wetenschappelijke ontdekkingen beschouwde als een
bevestiging en niet zoals nu een ontkenning van het godsgeloof. Pas in de twintigste eeuw wist de
wetenschap op basis van de rede het geloof tot een obscure uithoek van de menselijke geest te verbannen, daar waar onduidelijk te definiëren gevoelens huizen, de vraag naar de zin van het leven wordt gesteld en wanhoop en eenzaamheid dreigt. Geen wonder want vergeleken met de
tastbare resultaten van de wetenschap als welvaart, comfort en eindeloze
consumptie en vermaak zijn dat slechts ongrijpbare onregelmatigheden totdat naar verwachting ook die in de greep van de rede en de logica zullen komen.
De processie lijkt bedoeld om het geloof van de voorvaderen
tegen de geest van de tijd te willen vasthouden. Ik lees op de uitnodiging van de parochie dat “Tradities
niet ouderwets zijn, niet passé, niet out ... Dat ze perfect passen in onze
tijd, bij onze huidige levensstijl...” , maar erg overtuigend is het niet. Als je om je heen kijkt, zie je buiten
de deelnemers weinig belangstelling voor de processie. Ik denk dat veel
dorpelingen naar de kust zijn of zich elders vermaken.
België zou België niet zijn als niet ook het dorpscafé een minimaal vensteraltaartje heeft. De cafégangers komen even naar buiten om de processie te bekijken. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten