maandag 10 oktober 2011

ZONDER TITEL I

Een leeg vel papier is als een lege aarde of kosmos


Een leeg wit vel papier is als een lege aarde of kosmos.  “De aarde nu was woest en ledig, en duisternis lag op de vloed, en de Geest Gods zweefde over de wateren”, zo lezen we in de tweede zin van het hoofdstuk ‘de schepping’ in Genesis, het eerste boek van het Oude Testament. Het moet een hele klus geweest zijn voor God om te verzinnen wat hij met al die leegheid moest. Sterker nog, moest Hij er wel wat mee?

Het zijn de vragen die de ernstige kunstenaar zich ook stelt. Hoe zal hij zijn lege vel of doek vullen? Moet hij er eigenlijk wel wat mee? En net als God zal hij ronddwalen in zijn geest op zoek naar antwoorden. Of hij die net als God die zal vinden, is geen uitgemaakte zaak. Elk kunstenaar weet dat hij verstrikt kan raken in deze vragen en misschien er wel nooit zal uitkomen.

Een enkele lijn is voldoende om de leegte ongedaan te maken.

Voor degenen die het antwoord wel vinden, komt de vraag hoe ze te werk zullen gaan. Ik heb geen idee wat God allemaal nodig heeft gehad om zijn schepping te maken maar voor een vel papier is niet meer nodig dan bijvoorbeeld een potlood. Een enkele lijn op het vel trekken is dan al voldoende om de leegte ongedaan te maken.

Je kunt ook het hele vel vol krassen om de leegte te vullen.

De vraag is waar zet je die lijn? In beginsel kan dat overal. Je kunt ook meer dan een lijnen tekenen. Je kunt ook een het hele vel vol krassen om de leegte te vullen. Zo kun je het hele vel vullen. Iets wat kinderen graag doen. Ze krassen graag een vel vol. Hun tekens van leven. 

Je kunt een lijn ook strategisch plaatsen. Door de lijn als scheidingswand te trekken, voegen we een nieuw element toe aan onze schepping.

Je kunt een lijn ook strategisch plaatsen. Een horizontale of verticale lijn min of meer in het midden over de volle breedte of lengte van het vel papier, scheidt het vel meteen in twee vlakken. Door de lijn als een scheidingswand te trekken, voegen we een nieuwe element toe aan onze schepping.


Boven de lijn verbeeldt een wolk de hemel boven ons. Onder de lijn verbeelden golvende lijnen de zee aan onze voeten.
 

Elk van die 2 vlakken kun je dan weer vol krassen of een nieuw element –kleur - toevoegen. Je kunt er ook je verbeelding op los laten en het vel met een horizontale lijn over de breedte tot een landschap herscheppen. Boven de lijn verbeeldt een wolk de hemel boven ons. Onder de lijn verbeelden golvende lijnen de zee aan onze voeten. We herscheppen de wereld op een vel papier. Een Gods wonder.

Nu is de weg helemaal vrij om onze fantasie op én het vel papier én de wereld los te laten. We zijn volledig vrij om te tekenen wat we maar willen. We beslissen zelf waar we de lijnen zetten, welke kleur we ze geven, of we ze kort of lang of rond maken, of we er vlakken, driehoeken, cirkels of andere vormen van maken, of we onze geest in lijnen, vlakken of vormen verbeelden, of onze gevoelens, of  dat de wereld die we zien in lijnen, vlakken en kleuren nabootsen. We zijn god geworden op een vel papier. 

3 opmerkingen:

  1. Je hebt het in je Peterus. In ieder geval alvast 1 noodzakelijke voorwaarde om een echt kunstenaar te zijn: worstelen met vormen.
    Vele beroemde kunstenaars zijn je voorgegaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Eens zien of een reactie plaatsen nu wel lukt. Een lijn is het begin. Alle lijnen bij elkaar moeten natuurlijk wel een concept worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @aadverbaast
    De eeuwige vraag is hoe vorm en inhoud zich verhouden.
    @zelfstandigjournalist
    Had God een concept toen hij aan de schepping begon? Joost mag het weten. Met zo'n knoeiboel zou je denken van niet.

    BeantwoordenVerwijderen