woensdag 16 februari 2022

41. HET KAN VRIEZEN, HET KAN DOOIEN. KLIMAATCRISIS VOLGENS GREENPEACE


 

Om de haverklap lees en hoor je in de media dat er een klimaatcrisis is. Nu zijn er al heel wat crisissen geweest; bankencrisis, financiële crisis, migratiecrisis, energiecrisis maar wat is nu eigenlijk een klimaatcrisis? Als je op Google het woord intikt kom je als eerste terecht bij Greenpeace. Die vinden dat we niet meer kunnen spreken van een klimaatverandering maar van een klimaatcrisis.

Volgens hun geloofsbelijdenis is de klimaatcrisis een aaneenschakeling van wat we vroeger natuurrampen plachten te noemen. Natuurrampen zijn niet langer het gevolg van de immer mysterieuze gangen van de natuur maar het resultaat van menselijk handelen. Wij mensen warmen de aarde op en daarom zijn er natuurrampen en dat samen noemen we klimaatcrisis. 

“De aarde warmte op, omdat we steeds meer broeikasgassen uitstoten. Door de snelle opwarming van de aarde hebben we steeds vaker met extreem weer te maken. Er ontstaan bosbranden, overstromingen en orkanen. Sommige gebieden zijn niet meer leefbaar. Diersoorten sterven uit en mensen migreren massaal. De directe oorzaak hiervan ligt bij het winnen en verbranden van olie, kolen en gas. En dat dit onverminderd doorgaat, náást alle nieuwe technische innovaties.” (website Greenpeace)

Maar hoe zit het eindelijk met die rampen, zijn ze daadwerkelijk het gevolg van opwarming?

Natuurrampen zijn er altijd geweest. Zijn er meer dan vroeger en zijn ze erger? Er zijn er in ieder geval meer bekend dan vroeger. Dat komt omdat ‘The International Disaster Database’ sinds 1980 elke ramp waar dan ook in de wereld probeert te registreren. Dat was daarvoor niet het geval. Daar komt nog bij dat we op TV en de social media veel meer rampen te zien krijgen dan vroeger. De wereld is een dorp geworden dankzij internet en de mobiele telefoon.

Zijn ze ook erger, groter geworden dan vroeger? Als het om verlies aan mensenlevens gaat is dat niet het geval zoals je in de grafiek boven deze blog kunt zien. Het aantal slachtoffers is drastisch afgenomen. Wat wel groter is geworden, is de schade die klimaat en andere natuurrampen veroorzaken. Dat komt omdat er meer mensen zijn en meer economische ontwikkeling met als gevolg uitbreiding van woongebieden en infrastructuur. Ik herinner mij overigens al uit mijn jeugd niet aflatende natuurrampen in Bangladesh en een jarenlange verschrikkelijke hongersnood in Biafra als gevolg van oorlog. Hoopgevend is dat de schade van natuurrampen gerelateerd aan het Bruto Nationale Product jaarlijks minder wordt. Landen kunnen steeds beter de schadepost opvangen.

"Naarmate de wereld rijker is geworden en de bevolking is gegroeid, zijn het aantal en de kwaliteit van constructies bij overstromingen, branden en orkanen gestegen. Als je deze variabele weghaalt door schade te zien als een percentage van het bruto binnenlands product, krijg je eigenlijk een optimistisch beeld. De trend van klimaat gerelateerde schade van 1990 tot 2020 daalde van 0,26% van het wereldwijde BBP tot 0,18%. Een baanbrekende studie toont aan dat dit de trend is geweest voor zowel arme als rijke landen, ongeacht het soort ramp. Economische groei en innovatie hebben allerlei mensen geïsoleerd van overstromingen, droogtes, wind, hitte en kou.”  (Bjorn Lomborg, We’re Safer From Climate Disasters Than Ever Before, The Wall Street Journal, 3 nov. 2021)


Er is dus geen duidelijk verband tussen meer rampen en opwarming die overigens heel gestaag verloopt, zoals je op de grafiek naast de blog kunt zien. De rampen kosten minder levens maar zijn wel grote schadeposten. Greenpeace overdrijft dus maar dat is logisch. Activisme moet het hebben van dreigende ellende anders geven de mensen niks.

 

(wordt vervolgd)


 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten