dinsdag 22 januari 2019

DE EENZAAMHEID VAN DE ONGELOVIGE 74

Het huwelijk is een van de zeven Roomse sacramenten.


Het Roomse huwelijk is een ernstige zaak. Het is een van de zeven sacramenten, zo heb ik op school geleerd. De andere zes zijn het doopsel, het vormsel, de heilige Communie, de biecht, de ziekenzalving en de priesterwijding. Sacramenten zijn heilig want je ontvangt ze van God door bemiddeling van de kerk. “Omdat het huwelijk als sacrament wordt beschouwd (iets wat door God verbonden wordt en genade geeft) is het kerkelijk huwelijk in de Katholieke Kerk dat aangegaan en voltrokken is, onverbreekbaar ("Wat God verbonden heeft, scheide geen mens”).” Nee, trouwen voor de kerk is geen lichtzinnige aangelegenheid.

Het is een ernstige aangelegenheid en daar past geen voorhuwelijkse seks bij, dat is zondig. Voorhuwelijkse seks is net als de aanbidding van het Gouden Kalf door de joden in de woestijn toen Mozes op de berg zat om met God te praten, het is verraad aan God. Op voorhuwelijkse seks rust niet de zegen van de kerk. Zonder de zegen van de kerk is het schaamteloos, dierlijk en des duivels met zijn lage lusten, dat is verraad aan het goddelijke in de mens zelf.

Maar gelukkig leert de Roomse kerk ook dat seks heel mooi kan zijn, tenminste als het binnen een liefdevol huwelijk plaatsvindt. Liefdevol lijkt me in dit geval wel een kernwoord. Zonder liefde geen goede seks. Bij liefde hoort trouw. In een liefdevolle relatie is geen plaats voor ontrouw of overspel, een beetje rond hoereren is er niet bij. In de Roomse kerk is overspel een doodzonde en we weten allemaal dat doodzondes de rot zijn in de mens.

"De doodzonde vernietigt de liefde in het hart van de mens door een zware inbreuk op Gods Wet; ze wendt de mens van God af, die zijn uiteindelijk doel en zijn zaligheid is, door aan een minder goed de voorkeur te geven boven Hem." (website: RKdocumenten, katechismus 4, de zwaarte van de zonde)

In het Oude Testament staat zelfs de doodstraf op overspel. “Een man ook, die met iemands huisvrouw overspel zal gedaan hebben, dewijl hij met zijns naasten vrouw overspel gedaan heeft, zal zekerlijk gedood worden, de overspeler en de overspeelster.” (Leviticus 20, vers 10)

In de parabel over de overspelige vrouw in het Nieuwe Testament is Christus daarentegen vergevingsgezind. Bij Hem wordt de soep niet zo heet gegeten als ze wordt opgediend.

“En de Schriftgeleerden en de Farizeën brachten tot Hem een vrouw, in overspel gegrepen. En haar gesteld hebbende in het midden, zeiden zij tot Hem: Meester, deze vrouw is op de daad zelve gegrepen, overspel begaande. En Mozes heeft ons in de wet geboden, dat dezulken gestenigd zullen worden; Gij dan, wat zegt Gij? En dit zeiden zij, Hem verzoekende, opdat zij iets hadden, om Hem te beschuldigen. Maar Jezus, nederbukkende, schreef met den vinger in de aarde. En als zij Hem bleven vragen, richtte Hij Zich op, en zeide tot hen: Die van ulieden zonder zonde is, werpe eerst den steen op haar. 


En wederom nederbukkende, schreef Hij in de aarde. Maar zij, dit horende, en van hun geweten overtuigd zijnde, gingen uit, de een na den andere, beginnende van de oudsten tot de laatsten; en Jezus werd alleen gelaten; en de vrouw in het midden staande. En Jezus, Zich oprichtende, en niemand ziende dan de vrouw, zeide tot haar: Vrouw, waar zijn deze uw beschuldigers? Heeft u niemand veroordeeld? En zij zeide: Niemand, Heere! En Jezus zeide tot haar: Zo veroordeel Ik u ook niet; ga heen, en zondig niet meer.“
(Johannes 8, vers 3 t/m 11)

(verschijnt elke dinsdag)

2 opmerkingen:

  1. Zo bijbel vast ben ik niet dat ik dit allemaal weet te reproduceren. In elk geval houden zelfs katholieken zich er tegenwoordig niet meer aan volgens mij.

    BeantwoordenVerwijderen