Johan bij een bushalte in het centrum van Antwerpen. |
Johan Peters heb ik
leren kennen vanaf de tijd dat we beiden op de Volkskrantblog zaten.
Die is enige tijd alweer bij gebrek aan visie en geld bij de VK ter
ziele gegaan. Johan woont als Nederbelg in Antwerpen, ik in
Londerzeel. Na verloop van tijd hebben we een zondagse ontmoeting
georganiseerd in Antwerpen. Daarna hebben we elkaar nog enkele malen
ontmoet. Al verschillen we van politiek inzicht we lezen elkaars
blogs regelmatig.
Johan is behoorlijk
beperkt in zijn bewegingen als gevolg van een val op zijn hoofd in zijn
jeugd. Het lopen en bewegen in het algemeen gaat hem
moeilijk af. Zijn bewegingsmotoriek is als gevolg van die ziekte
ernstig verstoord. Ik vertel dit omdat Johan ondanks deze beperking
het een jaar of zeven toch gewaagd heeft van Rotterdam, waar hij is
geboren, te verhuizen naar Antwerpen. Het was zijn grote wens of moet
ik zeggen droom om eens in het buitenland te wonen en te werken.
Antwerpen mag dan voor veel Nederlanders nauwelijks buitenland
lijken, wij die er al langer wonen weten wel beter. Leven en werken
in Vlaanderen verschilt meer van Nederland dan je vanwege de
taalverwantschap zou denken. Zo'n verhuis is dus een avontuur, zeker
als je ook nog eens fysiek beperkt bent zoals Johan.
Dat begint al met een
baan zoeken. Als Nederlander kom je niet zo maar aan de bak in
Vlaanderen tenzij je een of ander specialisme beheerst. Als je zoals
Johan ook nog eens beperkt bent, wordt het al gauw een stuk
moeilijker. Ondanks die handicaps is Johan er niettemin in geslaagd
om regelmatig te werken. Hij woont geheel op zichzelf in een
eenvoudig appartement in het centum van Antwerpen.
Maar Johan is niet
tevreden met zijn huidige bestaan. Hij wil er meer uithalen dan er
tot nu toe ingezeten heeft. Daarom is hij als 'Zelfstandig Journalist
in Antwerpen de blog 'Antwerps Geraas en Geruis' begonnen. Zoals hij
zelf schrijft op die blog 'kijkt hij met een journalistieke knipoog
naar wat er gebeurt in zijn woonplaats Antwerpen of het land België
in bredere zin.” Naast zijn Antwerpse verslaggeving met zijn soms
nuchter scherpe waarnemingen, vertelt hij op die blog ook over zijn
persoonlijke leven en over popmuziek, een grote liefde van hem.
Dat Johan ondanks zijn
fysieke handicap geestelijk helemaal geen stilzitter is, blijkt uit
het feit dat hij ondertussen twee boeken heeft geschreven. Zijn
eerste boek heet – hoe kan het anders? – 'Klagen helpt niet, daar
word je niet beter van'. Het boek gaat over seksualiteit bij mensen
met een beperking. Zijn tweede boek heet 'Antwerpen, stad naar mijn
goesting' en gaat over zijn eerste jaren in Antwerpen.
Wat speciale melding
verdient is dat hij alweer enige tijd geleden het plan heeft opgevat
om door Europa te reizen met uitsluitend openbaar vervoer. Op zijn
speciaal daartoe gemaakte website 'mensenmeteenbeperkingaanhetwoord'
schrijft hij daarover het volgende. “Leven met een beperking is
niet altijd eenvoudig. Deze site laat veel aspecten van die uitdaging
aan bod komen. Via interviews met ervaringsdeskundigen, nieuws en
last but certainly not least: reisverslagen van het grote project dat
ik, freelance journalist Johan Peters en zelf lichamelijk beperkt, in
2013 hoop te realiseren. Een rondreis door 13 van de huidige 27
lidstaten van de EU waarin ik in elk land een aantal mensen met een
beperking wil interviewen.'
Ten slotte en dat is
dan ook meteen een oproep aan mijn lezertjes Johan zoekt sponsors
voor die reis. Over het hoe en wat kun je allemaal lezen op de
website mensenmeteenbeperkingaanhetwoord.
Dank voor de publiciteit. De link valt evenwel niet te lezen.
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal over Johan!
BeantwoordenVerwijderen@ZJA
BeantwoordenVerwijderenNu wel, hoop ik.
Nu wel en nog een correctie: ik heb geen beperking vanwege een ziekte, maar vanwege een val op mijn achterhoofd toen ik acht was. De vaste bezoekers van mijn blog weten dat als het goed is wel :-).
BeantwoordenVerwijderen@ZJA
BeantwoordenVerwijderenExcuus voor deze misser. Je hebt gelijk. Ik had het kunnen weten en dus goed kunnen opschrijven. Bij deze.