20. AMERICA LATINA. "DE BIJBEL" VAN EMILIO MASPERO

Emilio Maspero was een begenadigd spreker zeker voor Latijns Amerikanen die een goede spreker kunnen waarderen. Hier opent hij als Algemeen Secretaris van CLAT een Conferentie in Panama over rechten van arbeiders en mensenrechten (1978).

Het werkdocument van Emilio Maspero (Algemeen Secretaris van CLAT en Vice Voorzitter van het WVA) “Solidariteit en Bevrijding: perspectieven en basisbeginselen voor een WVA strategie” is een zo goed als allesomvattend werk over de stand van zaken in Latijns Amerika en internationaal vanuit het standpunt van de arbeidersklasse, op zich al een een woord dat bij sommige congresgangers tegenstand oproept. Het document is doordrenkt van radicale en revolutionaire opvattingen die sinds de Cubaanse revolutie in 1958 in Latijns Amerika rond waren. 

Maspero hoopt met dit werkdocument binnen en buiten het WVA een nieuwe visie tot stand te brengen op de rol van de internationale vakbeweging ten behoeve van de armen en minst ontwikkelden in de wereld. Hij hoopt op een meer actieve vakbeweging in plaats van een gevestigde en somtijds gebureaucratiseerde vakbeweging.

Maspero is een man van de derde weg, die van het radicaal christelijk-humanisme, een weg tussen kapitalisme en communisme, tussen de Sovjet Unie en Noord Amerika. Het WVA mag dan een minderheidsorganisatie zijn vergeleken met de socialistische IVVV en het communistische WVV, zij zou wel meer los maken in de wereld dan de andere twee internationale organisaties die als het ware vast zitten aan het communisme of kapitalisme.

Hij wil dat de internationale vakbeweging de onderdrukte mensen weer hoop geeft. Maar voor het zover is, analyseert Maspero in het document de situatie in de wereld als een die op springen staat. Daarin is een klassenstrijd (ook een woord waar sommige congresgangers veel moeite mee hebben) aan de gang. Een kleine overheersende klasse heeft de sleutel voor politieke, economische en culturele besluitvorming.

Het is deze klasse die het economisch groeimodel van de wereld bepaalt. De werkende klasse mag daarover af en toe meepraten maar heeft er verder geen invloed op.

Volgens het rapport is dat groeimodel niet gericht op het algemeen welzijn van mensen maar in functie van een marktgericht productieproces waarbij producten worden gemaakt die niet aan de  behoeften van de mensen beantwoord. Een economie van verspilling ten koste van de armen in de wereld.

Deze visie op een arbeidersklasse die strijd tegen een economische elite gaat voor gevestigde Europese vakbonden ver voor sommigen te ver. Zij zijn niet gewend om een termen van revolutie en klassenstrijd te denken en te handelen. Het zijn zwaar beladen woorden die tezamen met woorden als imperialisme en neokolonialisme de wenkbrauwen doen fronsen. Men vraagt zich in de wandelgangen af waar dit naar toe moet?

Maar als begenadigd spreker met veel charisma, zeker voor de Latijns Amerikaanse gedelegeerden, weet hij het congres te overtuigen. De angel is eruit als hij duidelijk maakt dat hij radicale veranderingen langs vreedzame en democratische weg tot stand wil brengen. Een zogenaamde dictatuur van de arbeidersklasse wijst hij vol overtuiging af, ook al wordt die met nog zulke goede bedoelingen gevestigd. In dictaturen hebben arbeiders en boeren nog minder te zeggen dan in kapitalistische elite regeringen zo luidt zijn analyse van de communistische dictaturen waaronder ook die van Cuba.  Het document wordt goedgekeurd. Het WVA heeft een nieuwe weg gevonden.