 |
| Putin is een conservatieve nationalist die het Russische koloniale imperium kost wat kost wil behouden. |
Uithongering in Kazachstan en Oekraïne
De hongersnood van de jaren 30 is waarschijnlijk de belangrijkste historische gebeurtenis die ons (Oekraïne en Kazachstan) verenigde als koloniën van Rusland, samen met de trauma's die daarop volgden. Vervolgens werden begin jaren '90 zowel Oekraïne als Kazachstan door westerse landen onder druk gezet om hun nucleaire arsenalen op te geven.
Een ander aspect is dat bijna het hele Sovjet-nucleaire arsenaal in Kazachstan werd getest. Meer dan 400 kernbommen en raketten werden in Kazachstan tot ontploffing gebracht, wat gelijk staat aan het doorstaan van meerdere nucleaire oorlogen.
Russificatie is een ander cruciaal onderdeel van de koloniale ervaring. In dit opzicht begrijpen wij (Oekraïners en Kazachen) elkaar heel goed. Andere Centraal-Aziatische landen hadden wat meer geluk, omdat zij de russificatie niet zo intens meemaakten als de Kazachen. De eliminatie van onze culturele elites, economische en politieke afhankelijkheid (van Rusland) en de vreugde van (het verkrijgen van) onafhankelijkheid waren erg vergelijkbaar, voor Oekraïne en Kazachstan.
Er zijn echter ook verschillen. Veel Oekraïners werden gedeporteerd naar Kazachstan, maar ze konden nog steeds genieten van een grotere sociale mobiliteit vergeleken met Kazachen, omdat de Sovjet-Unie een extreem racistische plek was. Als je 'meer blank' was, had je meer kansen op sociale mobiliteit.
De Russische wereld
Met de oorlogen in (de Tsjetsjeense Republiek) Itsjkerië promootte Poetin het idee om de 'meester des huizes' te zijn die de orde zou herstellen, net als Stalin. Hij verkocht deze visie aan de Russen door te zeggen: 'Jullie hoeven niets te doen; ik zal voor jullie zorgen. Ik zal de straten veilig maken, welvaart brengen en we zullen de koloniën blijven beroven — hun gas en olie afpakken — en ze zullen geen onafhankelijkheid willen.’
Dankzij Putin kunnen de Russen gewoon van het leven genieten — 'ze hoeven zich niet met politiek bezig te houden; je hoeft alleen maar een goed leven te hebben.' Mensen grepen deze kans, reisden de wereld rond en genoten van hun privileges, voornamelijk natuurlijk mensen uit de metropolen Moskou en Sint-Petersburg. Poetin liet nog ruimte voor kritiek, zodat hij kon zeggen dat Rusland geen totalitair regime was.
We richten ons vaak op de Russische dictatuur en het autoritarisme, maar het koloniale aspect van dit systeem wordt vaak over het hoofd gezien. Het gaat erom dat elke Rus zich superieur voelt aan niet-Russen. Daarom werd Poetin populair.
De annexatie van de Krim versterkte, omdat het de Russen nog meer bevoorrecht liet voelen, waardoor ze zagen dat ze niet alleen geld en middelen van niet-Russen en andere republieken konden stelen, maar ook daadwerkelijk nieuwe gebieden konden veroveren.
Interview verschenen in The Kyiv Independent, 11 december 2024
Geen opmerkingen:
Een reactie posten