VLAANDEREN GAAT VOOR ONAFHANKELIJKHEID

Halverwege dit jaar, om precies te zijn op zondag 9 juni worden in buurland België tegelijkertijd Europese, federale en regionale verkiezingen gehouden. De belangrijkste zijn de federale verkiezingen.

De meeste Nederlanders zullen niet wakker liggen van verkiezingen in België. Ook al is het ons buurland, het land bepaalt niet ons lot in de wereld, zelfs niet in Europa. Alleen de haven van Antwerpen is belangrijk. Het is en blijft een concurrent van Rotterdam en de intellectuele, artistieke bakermat van Amsterdam. Brussel is als pseudo hoofdstad van de EU van gewicht voor onze nationale politieke besluitvorming. 

Ook al loopt er geen grens door het land, het is nauwkeurig  opgedeeld in een Vlaamse en Waalse  regio, elk met eigen bevoegdheden en vooral taal en cultuur. Brussel ligt daar tussenin als voornamelijk hopeloos. De Walen zijn over het algemeen tevreden met deze toestand. De helft van de Vlamingen helemaal niet en de rest accepteert het gelaten.

De nationalistische conservatieve volkspartij NVA geleid door  Antwerp's burgemeester Bart de Wever, de belangrijkste stad van heel België na Brussel, heeft de verkiezingen alvast op scherp gezet. Tijdens de nieuwjaarsreceptie van zijn partij, een groot feest voor enkele duizenden partijleden, heeft Bart de Wever aangekondigd deze keer voor het premierschap van zijn land te gaan én staatshervormingen in confederale richting. 

België moet van hem een confederaal land worden. In plaats van twee deelstaten in een land moeten het twee staten worden die besluiten een samenwerkingsverband te vormen, een confederatie.

De logica van dit verhaal is dat Vlaanderen dan in beginsel onafhankelijk land is. Wallonië kan Vlaanderen dan niet langer meer hypothekeren. Naar de zin en zienswijze van de Vlaamse nationalisten is Wallonië een financiële-economische ballast voor Vlaanderen.

Hoe liggen de kansen van de NVA en het uiterst rechtse nationalistische Vlaams Belang om hun politieke zin te krijgen? Historisch behalen die twee partijen samen bijna 50% van de stemmen.

Een score die wordt bevestigd door de laatste grote peiling gehouden in december vorig jaar met dit verschil dat Vlaams Belang het wint van de NVA. NVA voorzitter Bart de Wever wint het dan wel weer van Vlaams Belang voorzitter Tom van Grieken als populairste politieke leider. `

Met deze straffe zet van de Wever hoopt het NVA de koppositie van Vlaams Belang terug te winnen en zo de toon te kunnen zetten voor de staatshervormingen. De Vlaamse socialisten zijn de derde partij  en de christen democraten de vierde. Die laatste is Vlaams gezind en zou een rol kunnen spelen bij de kroning van Bart de Wever tot premier en de gewenste staatshervorming.

De Vlaamse nationalisten vinden van oudsher tegenover zich de Waalse socialisten, met 24% de grootste partij, de liberalen (20%), de groenen en de communisten met elk 14%. Tellen we links bij elkaar op dan is Wallonië een links land geflankeerd door liberalen.

Vlaanderen is een rechts nationalistisch land geflankeerd door socialisten en christendemocraten. De liberalen van de huidige federale premier De Croo zijn de kleinste partij van Vlaanderen geworden en dreigen uit de politieke boot te vallen. 

Het kan dus zijn dat we in de toekomst een nieuw buurland hebben, Vlaanderen geheten dat dan weer wel deel uitmaakt van België. Het blijft dan ook ingewikkeld. Wat dat betreft zullen de verkiezingen weinig veranderen.