Chairman Mao Zedong in Blue. (Een digitale fotobewerking van PETRUS) |
NOS journaliste Marieke de Vries lijkt me
een prima verslaggeefster. Jammer dat ze, nu ze sinds kort in China zit, de
plank mis slaat over de Chinese kunstenaar Ai Weiwei. Naar aanleiding van diens
Gangnam Style protestfilmpje verwees ze naar hem als de lieveling van het
Westen terwijl hij in China totaal onbekend zou zijn. Ik denk dat ze daarin wel gelijk heeft maar dan blijft de vraag waarom dat zo is. Waarom kent de Chinese gewone man Weiwei niet? Het antwoord is dat Weiwei geen openbaar leven mag hebben van de Chinese overheid.
Die beschouwt Weiwei als gevaarlijk, een
onruststoker, een rebel en wie weet zelfs wel een opstandeling. Waarom is dat
zo? Omdat Weiwei kritiek heeft op de Chinese regering. Hij wil hebben dat de
regering verantwoording aan de Chinese burger aflegt over haar doen en laten,
hij wil vrijheid van meningsuiting, vrijheid van vereniging en nog wat van die
dingen die onder de noemer van menserechten vallen.
Marieke zou eens moeten proberen Weiwei te
spreken te krijgen om hem te vragen over waarom hij zoveel conflicten heeftt
met de Chinese regering. Natuurlijk zullen er mensen zijn die beweren dat
mensen als Weiwei niks betekenen in dat grote inmense China. Die willen geld
verdienen in China en zijn dus bereid zelfs de kloten van Mao te kussen. Niet
naar luisteren Marieke, dan zijn mensen met een andere agenda dan jij.
Trouwens verstandige mensen beseffen dat
een goeie kunstenaar een antenne is van zijn samenleving. Iemand als
bijvoorbeeld Karel van het Reve wist dat maar al te goed toen hij in zijn
Moskoutijd (1967 -1968 voor Het Parool) uitgebreid contact had met Russische
dissidenten als bijvoorbeeld Almarik en Sacharov. Van hen werd toen ook gezegd
dat die geen deuk in een pakje boter van partijleider en regeringschef Breznjev
konden slaan. Welnu de geschiedenis heeft het uiteindelijk anders gewild. Wie
weet gebeurt dat straks in China ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten