woensdag 19 april 2017

DE NIEUWE SULTAN VAN TURKIJE

digitaal bewerkte foto door petrus

In interview met de Noord Amerikaanse nieuwssite CNN beweert Erdogan dat hij geen dictator is. Dat klopt. Tot nu toe is hij er in geslaagd om zijn machtshonger te laten legitimeren door een meerderheid, hoe klein ook, van het Turkse volk. Maar het Het Turkse volk moet straks niet raar opkijken dat het krijgt wat het verdient: politieke onrust en instabiliteit, onvrede, economische teruggang en wie weet onderlinge gewelddadigheden.

Want in plaats van verzoening en dialoog te zoeken met de Koerden, begon hij opnieuw oorlog te voeren. Om op die manier het Turkse volk achter zich te krijgen. Erdogan sschept vijanden als hij die nodig heeft om zijn politieke macht te handhaven of uit te breiden.


Want in plaats van na de coup een proces van toenadering te zoeken, sluit hij zowat het halve land op. De coup is een excuus geworden om politieke tegenstanders van welke aard ook, uit te schakelen.

Want in plaats van de hand uit te steken naar de oppositie bij het referendum en un na zijn nipte overwinning zet hij ze weg als landverraders en boeven.


Want in plaats van een dialoog te voeren met Europa gaat hij als een dolleman en straatvechter te keer tegen Europa.


Erdogan is geen democraat want democraten zoeken het compromis en de verzoening om de stabiliteit, de vrede en de saamhorigheid in hun land te bevorderen en om welvaart te brengen aan alle Turken. Erdogan doet het omgekeerde.


In plaats van vrede te stichten, vergroot hij de politieke tegenstellingen en daarmee de spanningen.


In 2011 gaf Erdoğan de opdracht tot het slopen van een Turks-Armeens vriendschapsmonument in Kars, dat was opgedragen aan de toenadering van de landen na vele jaren van geschillen over de moord op maximaal anderhalf miljoen Armeniërs tijdens de Eerste wereldoorlog. Erdoğan rechtvaardigde de sloop door te stellen dat het monument ongepast was dicht bij het graf van een 11e-eeuws islamitisch geleerde.”

Uit gelekte telefoongesprekken in 2014 bleek dat Erdoğan hoogstpersoonlijk censuur oplegt aan de Turkse media. Te horen is hoe Erdoğan direct belt met managers van televisiestations om speeches van oppositiepartijen te stoppen, of om nieuws uit de lichtkrant te laten verwijderen. Ook zijn zoon Bilal zou persoonlijk druk uitoefenen op de Turkse media.”

Turkije wordt geclassificeerd als een van de grootste 'vijanden van het internet' en een 'land onder toezicht', niet alleen vanwege censuur van het internet,maar ook vanwege andere overtredingen op het gebied van privacy en vrije meningsuiting.”

In december 2014 heropende Erdoğan als president de strijd tegen zijn tegenstanders. Twitter-lek binnen de Turkse regering Fuat Avni kondigde op 11 december een massa-arrestatie aan van meer dan 150 journalisten van linkse en aan Fethullah Gülen gelieerde kranten. De volgende dag zei Erdoğan tijdens een toespraak dat hij opnieuw in het 'hol' van zijn vijand zou treden, en dat deze organisaties vernietigd zullen worden."

Op 11 januari 2016 werd een petitie bekendgemaakt waar 1128 Turkse academici hun handtekening onder hadden gezet. De petitie veroordeelde het geweld van het Turkse leger in het zuidoosten van het land, dat voornamelijk burgerslachtoffers kent. Erdoğan noemde de wetenschappers landverraders en terroristen.”

Erdoğan heeft naar eigen zeggen vele vijanden die hem en zijn regering willen dwarsbomen. Onder zijn vijanden schaart hij onder andere: een 'parallelle staat', een internationale 'rentelobby',de Hizmetbeweging van Fethullah Gülen, een 'pornolobby',een 'robotlobby',internationale media,sociale media waaronder Facebook en Twitter, ambassadeurs van westerse landen,het Turkse leger, Turkse seculieren, vakbonden, werkgeversverenigingen, stadsplanningsdiensten, architecten en ingenieurs en een deel van het justitieel apparaat.Private basis- en middelbare scholen ziet Erdoğan als een potentieel gevaar”

Toen Erdoğan tijdens een interview werd gevraagd naar zijn aspiraties voor een presidentieel systeem gaf hij het Duitsland onder Hitler aan als goed voorbeeld van hoe zo'n systeem gecombineerd kan worden met een eenheidsstaat.”

Citaten afkomstig uit Wikipedia hoofdstuk over Recep Tayyip Erdogan.


Dit alles betekent politieke instabiliteit en dat op zijn beurt heeft gevolgen voor de economie. Zal het toerisme nog gedijen bij politieke onrust? Zal er nog geïnvesteerd worden in een klimaat van onzekerheid, ook juridisch gezien? Zullen de buitenlandse investeerders nog komen? Zal er een kapitaalvlucht volgen als er geen politieke vrede komt? Het ziet er naar uit dat op termijn Erdogan de welvaart waar de Turken aan gewend zijn geraakt in gevaar brengt. Wie zal de schuld daarvan krijgen?

1 opmerking:

  1. Antwoord op je laatste vraag: Erdogan gaat echt niet de hand in eigen boezem steken.

    BeantwoordenVerwijderen