HOERA, RUTTE BLIJKT ALSNOG VISIE TE HEBBEN.

Premier Mark Rutte met visie (cartoon van petrus nelissen)

Rutte beweerde ooit geen visie te hebben. Volgens een krantenkop in de NRC van 3 september 2013 verzette’De liberaal in Rutte zich tegen visie’ De reportage verscheen naar aanleiding van de H.J. Schoo lezing door Rutte. Volgens het artikel vergelijkt Rutte “visie met een olifant die het uitzicht belemmert”. Hij zei dat “als visie een blauwdruk voor de toekomst betekent, zich alles wat liberaal is in hem zich daartegen verzet.” 

Jammerlijke onzin natuurlijk, zeker voor een premier. De uitspraken zijn geen schoolvoorbeeld van geoefend en gedisciplineerd denken. De premier bevestigt met zulke kort door de bocht beschouwingen dat het in de Nederlandse politiek helemaal niet goed gaat met wat langer nadenken. Met langer nadenken, zou hij beseft hebben dat hij een liberale visie heeft.

Maar nu wordt Rutte toch nog gedwongen zijn liberale visie te tonen samen met politiek leiderschap. Hij vindt dat hij het naar eer en geweten niet maken kan het Europese Oekraïne verdrag niet te ondertekenen ook al heeft een meerderheid in het Oekraïne referendum zich daartegen gekeerd.

Volgens Rutte zou het niet ondertekenen van het verdrag de politiek van destabilisering door de Russische heerser Putin in de kaart spelen en dat zou een gevaar zijn voor onze nationale veiligheid. Rutte heeft dus een visie op politiek bedrijven (handelen naar eer en geweten), leiderschap en op onze nationale veiligheid.

En passent geeft hij ook nog een les in democratische politiek. Hij zoekt en vindt een compromis tussen zijn opvattingen en het "Nee" tegen het Europese Oekraïne verdrag. Dat is wat politiek normaal maar een flinke tegenvaller voor de nihilisten (Geen Peil), populisten (Geert Wilders) en nostalgische socialisten (SP) die democratie uitleggen als het slaafs volgen van de volkswil.

Maar er bestaat natuurlijk geen eenduidige volkswil. Die is daarvoor veel te diffuus en moet dus politiek geïnterpreteerd en beoordeeld worden. Compromissen zijn dan weer nodig om de tegenstellingen vreedzaam te overbruggen. Bij politici die beweren slechts de volkswil te volgen, draait het uiteindelijk altijd op hetzelfde uit, namelijk autoritair of zelfs dictatoriaal leiderschap. 

Wat achteraf betreurt moet worden,  is dat Rutte niet eerder beseft heeft dat hij wel degelijk een visie heeft op democratische politiek, referenda, volkswil en nationale veiligheid. Dan had hij waarschijnlijk ook voorafgaand aan het Oekraïne referendum meer inzet getoond. Dan had hij ook veel beter zijn populistische tegenstander op de rechterflank beter weerwoord kunnen geven. Nu heeft hij teveel speelruimte gegeven aan nihilisten, populisten en nostalgische socialisten. 

Nu Rutte alsnog visie en leiderschap vertoont, wordt het dan geen tijd dat ook andere politieke leiders (Buma waar ben je?) dat gaan doen.