 |
| Overzicht van de Tauerenradweg. Je kunt natuurlijk vanuit elk punt starten maar officieel gaat de route van de watervallen van Krimml via Salzburg naar Passau en dan weer terug naar Salzburg via Zell am See naar Krimml. Wij hebben het deel Krimml - Salzburg (via Taxenbach) -Zell am See-Bramberg am Wildkogel gereden. Links boven zie je het gebruikelijke groene bord waarmee de fietsweg wordt aangegeven. |
Voor de tweede keer de Tauerenradweg in Oostenrijk gereden. Het was net zo leuk als de eerste keer, twee jaar geleden. Het is een niet al te moeilijke fietstocht waar je niet niet veel maar toch enige conditie en ervaring voor nodig hebt. Hier en daar zitten er korte maar ook venijnige hellinkjes tussen waar je even flink moet duwen of alsnog afstappen. Op steile grindpaden kun je beter afstappen dan wegglijden.Tijdens de 300 km lange weg zijn we een keer of drie afgestapt, net voordat we boven waren.
 |
| Vanaf Krimml daal je door het dal van de Salzach af naar Salzburg. Tussen Taxenbach en Schwarzach zie je enkele hellingen. Vanaf Salzburg naar Zell am See ga je weer langzaam omhoog. Van Mittersil naar Krimml is het flink klimmen. |
We reden elke dag ongeveer 50 km, 6 dagen achter elkaar. Net als de vorige keer waren we van plan een rustdag in Salzburg te houden maar het kwam er niet van. De eerste keer vonden we de stad te vol met toeristen. We kennen Salzburg van vroeger als een stad waar je op je gemak kunt genieten van schoonheid, rust en aangename terrassen. Het massatoerisme dat nu dus ook Salzburg treft, heeft daaraan een einde gemaakt. Salzburg is een klein Venetië aan het worden. Misschien dat het er in de winter nog rustig is, maar ik betwijfel dat. Deze keer was het helemaal erg vanwege een marathon. Ook zo’n trendy toeristentrekker. Meedoen met grote jongens als New York, Londen, Brussel en Rotterdam om nog meer geld binnen te halen.
 |
| De fietspaden zijn meestal geasfalteerd, breed en in goede staat. De natuur is altijd aanwezig en soms overweldigend. |
 |
| De Gastgarten onderweg in de dorpen en dorpjes zijn vaak gezellig. Je komt bij mooi weer altijd wel fietsers tegen. Deze foto is gemaakt in Taxenbach. |
Naast conditie moet je ook een goede fiets met uitrusting hebben. Ik fiets op een Merida, de Ferrari onder de toerfietsen. Tweedehands gekocht maar in prima staat. Fietst zo licht als een veertje. Mijn fietsmaatje heeft een Gazelle toerfiets, de Masarati onder de fietsen, met ook een lichtvoetige trap, alsof er een motortje op zit. We zijn trouwens deze keer veel e-bikes tegengekomen. Zo fietsen is natuurlijk minder sportief om niet te zeggen gemakzuchtig, tenzij je een handicap hebt waardoor je niet normaal kunt fietsen. De fietstassen voor de benodigde toiletspullen en kleren hebben we indertijd bij de ANWB gekocht samen met de regenkleding. De ANWB had ze in de aanbieding.
 |
| In een hotel in Bischofshofen mochten we onze fietsen parkeren in de balzaal. |
Het mooie van fietsen is de confrontatie van je lijf en geest met de grillen van de natuur zoals (tegen)wind, regen of een brandende zon en de eigenaardigheden van moeder aarde met zijn hellinkjes, onverwachte bochten, steile afdalingen, bospaden en veldwegen. Met een motortje op je fiets ga je die confrontatie uit de weg. Je roetst door het landschap waardoor je het minder voelt en ziet. Fietsen is vele malen poëtischer dan snel door het landschap bewegen.
De fietspaden zijn voor een groot deel geasfalteerd. De grind en bospaden zijn goed onderhouden en dus goed berijdbaar. Kunnen kaart lezen is wel handig. Hoewel de route zeer goed is aangegeven met borden langs de weg, kun je wel eens een bord missen en dan wordt het zoeken. Wij hadden een speciaal uitgegeven routekaart van de Tauerenroute bij ons waardoor we ons bij een misser gemakkelijk konden oriënteren en alsnog de goede kant oprijden. In een stad als Salzburg met zijn uitgebreide fietsnetwerk is het wel even zoeken voordat je de vervolgroute weer gevonden hebt. Een fietskaart is ook dan een goed hulpmiddel.
 |
| In ons hotel in Bruck konden we samen met een bus Franse toeristen genieten van een lokale heimatavond. |
Als je buiten het reguliere vakantieseizoen fietst, kun je onderweg gemakkelijk een hotel of B&B (Zimmer frei) vinden. Oostenrijk is een gastvrij land dat ingesteld is op toerisme waardoor je overal wel hotels, gasthofen of andere soorten “zimmer frei’s” vindt. In het vakantieseizoen zal dat moeilijker gaan. Dan moet je dus gaan reserveren. Dat is minder leuk. Een zoektocht in een dorp of stadje naar onderkomen is spannend en leerzaam en dan bedoel ik niet alleen de prijzen, maar ook de sfeer, de wijze van ontvangst, de bediening enz. Je moet dan wel om een uur of vier beginnen met zoeken. Later beginnen, kan betekenen dat je lang moet zoeken.
 |
| Een van de mooie pleinen in het centrum van Salzburg werd geheel verpest door reclamestands die blijkbaar bij een stadsmarathon horen. Het ergste is dat het ook nog gepaard gaat met smakeloze lawaaimuziek en dat in de stad waar Mozart is geboren. Die draait zich vast van ellende om in zijn graf. |
De prijzen zijn over het algemeen schappelijk. Zo tussen de 80 en 100 Euro per nacht voor 2 personen inclusief ontbijt. Het ontbijtbuffet is altijd ruim voorzien met verschillende soorten brood en broodjes (beter dan in Nederland), kaas en vleesbeleg, gekookt of gebakken ei, meerder soorten yoghurt met bijbehorende granen, pitten, gedroogde pruimen, abrikozen en fruit. Uiteraard is er keuze tussen thee of koffie, diverse fruitsappen en melk. Een extra broodje voor onderweg is geen probleem. Onderweg stopten we op zijn tijd voor een goed kop koffie en als het even kon met apfelstrudl, marillen kuche, of andere vaak zelf bereid gebak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten