vrijdag 20 mei 2016

CHILIREIS 24 :DE PINGUÏN ROTSEN

Wachten op de bus, Ancud, Chiloé, Chili 5 december 2014

Vandaag 5 december stond op ons programma een bezoek aan de pinguïn kolonies op de eilanden van Punihuil, duidelijk een inheemse naam. In onze reisgids lazen we dat een paar keer per week een bus die kant op ging. Het mag dan een toeristische attractie zijn, het loopt niet storm en dus kun je er alleen maar met het gewone openbare vervoer komen. Op een dun bevolkt eiland als Chiloé betekent dat 3 bussen per week naar het binnenland.


Het strand waar de pinguïn tour begint, Chiloé, Chili 5 december 2014
De bus en het tempo zijn navenant. Het is een oude naar onze begrippen al lang afgeschreven bus die klaar staat. In Nzderland zou je er met geen stok passagiers in krijgen. Op Chiloé is men nog ver verwijderd van onze busstandaard en neemt men met veel minder genoegen. Intussen komen rond het vertrekuur de passagiers aankuieren. Ze nemen met hun tassen vol met gekochte levensmiddelen en ander levensnoodzakelijk spul plaats op de versleten zetels. De chauffeur tevens eigenaar van de bus meldt zich een paar minuten voor vertrek. 

Inschrijving voor de pinguïn toer, Chiloé 5 december 2014
Zoals we al vreesden, begon het zachtjes maar doortastend te regenen. We hoopten er maar het beste van. De bus vertrok zowaar op tijd. Langzaam maar zeker volgden we de bochtige weg naar de kust, hier en daar stoppend hetzij omdat iemand wilde uitstappen, hetzij omdat er iemand langs de weg te kennen gaf mee te willen. Na een klein uur arriveerden we op een splitsing aan de kust vanwaar we moesten lopen. Niet ver maar ver genoeg om kletsnat te worden.

De kar waarmee we naar de boot in zee worden getrokken, Chiloé 5 december 2014
Eenmaal aan de kust aangekomen, konden we ondanks de regen en de strakke wind toch inschrijven voor een boottocht naar de rotsen met pinguïn kolonies. Het ging om 2 rotsen op een kwartier varen afstand van de kust. We mochten alleen vanaf de boten naar de pinguïns kijken. Volgens de gids hadden we geluk dat het regende want bij zonnig en warm weer schuilen de pinguïns in grotten.Aan land gaan was geen alternatief. Dat is verboden omdat de rotsen met pinguïns sinds enkele jaren beschermd natuurgebied zijn. Helaas, konden we vanwege de golfslag ook niet te dicht bij de rotsen komen. Het werd door de regen heen op afstand naar de pinguïns kijken. 

De pinguins op een van de eilandjes voor de kust, Chiloé 5 december 2014
Geen probleem. Zo’n dag is al mooi met al die grote en kleine belevenissen met de bus, de langzame tocht over de bochtige weg met uitzichten op stranden en zee en wat al niet meer. Teveel om op te noemen. Na de boottocht zijn we een glas lekkere pisco gaan drinken in het nabijgelegen restaurant met uitzicht op zee. Daar word je warm van. De jassen droogden we voor de kachel. Na een uurtje zijn we terug gewandeld naar het kruispunt. Terwijl we stonden te wachten op de bus passeerde een pick-up met dubbele cabine. We maakten het internationale liftgebaar. Zo kwam het dat we al keuvelend terug reden naar ons appartementje in Ancud. Gezelligheid kent gene tijd. We waren er nog eerder dan we dachten.

De pinguïns ingezoomd op het eilandje, Chiloé 5 december 2014


Pinguïns op het andere eilandje, Chiloé 5 december 2014

1 opmerking: