zaterdag 5 maart 2016

TRUMP

Donald Trump (een digitaal bewerkte foto van Petrus)

Het regent beschouwingen over Trump. Moet er daar dan nog een bij? Ik waag een poging als buitenstaander maar toch ook al wel een levenslange Amerika-watcher. Om te beginnen sluit ik me aan bij de veel gehoorde opinie gebaseerd op het beginsel “eigen schuld, dikke bult”. 

De Republikeinse partij krijgt met Trump een koekje van eigen deeg. Jarenlang hebben ze op de meest destructieve manier oppositie gevoerd tegen Obama. Ze hebben elk compromis afgewezen en gedaan alsof het land weer van hun zal zijn zodra ze Obama zouden hebben buiten gegooid. Politieke arrogantie en gebrek aan compromisbereidheid, hét kenmerk van democratie, tekende hun opstelling naar Obama en zijn Democratische partij in het Congress. Trump is nu als het ware de vlees geworden arrogantie, zelfingenomenheid en gebrek aan compromisbereidheid van de Republikeinse Partij. Trump is het monster dat de Republikeinse partij zelf geschapen heeft.

De morele en democratische neergang van de Republikeinse Partij is al begonnen onder de Democratische President Clinton (1993-2001), de man van huidige kandidate Hillary Clinton. De Republikeinen hebben zich toen eindeloos vastgebeten in de seksaffaire van Clinton met Monica Lewinsky. Zonder enig mededogen werd alles uit de kast gehaald om de frustratie van het verlies van de macht in het Witte Huis alsnog goed te maken. Clinton moest en zou de eerste Democraat worden die vanwege een seksschandaal uit de macht gezet zou worden. Clinton moest de zoete wraak worden voor de afzetting van de Republikeinse President Nixon (1969-1974), de eerste en tot nu toe enige door het Congress afgezette President als gevolg van het Watergate schandaal.

Wat een frustraties dat het met Clinton niet lukte. Hij was hen met al hun juridische scherpslijpers te slim af. Hij diende zijn presidentschap uit en als klap op de vuurpeil is nu zijn vrouw Hillary, die het hele door de Republikeinen opgefokte seksschandaal heeft moeten uitzitten, nu ook nog een van de kandidaten voor het Presidentschap bij de Democraten, met ook nog een heel goeie kans dat ze straks tot President wordt gekozen. Met Trump als tegenkandidaat heeft ze vermoedelijk bij voorbaat al gewonnen, aannemend dat de gemiddelde Amerikaanse kiezer nog enig zelfrespect heeft en gevoel voor waardigheid. Geen wonder dat de paniek toeslaat in de Republikeinse Partij.

Maar er is meer. Trump is ook de wraak op de Zwarte President in het Witte Huis. Voor de gemiddelde progressieveling in Europa en ook zelfs in een enkel geval in de VS, is Obama een doetje die er niks van gebakken heeft. Een man die zijn beloftes niet heeft waar gemaakt. Hun zoveelste teleurstelling in hun messianistisch ideeën over de vooruitgang in de wereld.

Ze onderschatten, zoals altijd trouwens, de symboliek van Obama en de zijnen in het Witte Huis. Voor veel blanke Zuidelijke Amerikanen, is het of met de komst van het gezin Obama in het Witte Huis, de voormalige slaven de macht hebben overgenomen van de blanken. Voor de zwarte minderheid in de VS was dat ook zo. Met Obama kwam daarmee onvermijdelijk de Amerikaanse burgeroorlog tussen de Noordelijken en de Zuidelijken, die onder andere ging over de afschaffing van de slavernij, terug in de politiek. Mensen leven nu eenmaal lang met hun geschiedenis, langer dan ze zelf beseffen. 

Niet voor niets werden niet aflatende pogingen door Republikeinen ondernomen om te bewijzen dat Obama eigenlijk geen echte Amerikaan is en geen echte Christen zou zijn maar een heimelijke moslim. De Republikeinse Partij heeft deze rancuneuze onlustgevoelens over het presidentschap van Obama ook nog eens gevoed met een Zuidelijk georiënteerd politiek programma tegen de Federale overheid, minder belastingen, de zogenaamde morele verderfelijkheid van de politieke elite in Washington,  het recht van elke burger om wapens te dragen, steun aan Christelijk fundamentalisme enz.


Voor de rancuneuze blanke kiezer is Trump met zijn grove bek,  zijn brutaliteit, zijn openlijke seksisme en broeiend racisme de ideale man om de zwarten op hun plaats te zetten. Met Trump herleeft de burgeroorlog. Laten we hopen dat deze verkiezingskoorts niet te lang gaat duren. 

1 opmerking:

  1. Obama heeft het zo slecht nog niet gedaan en ik twijfel sterk of welke Republikein dan ook meer zou hebben kunnen bereiken in bijvoorbeeld het Midden-Oosten. Het valt te hopen dat Trump nog op de één of anderee manier op een zijspoor geraakt, maar dat zit er niet in. Eigen schuld, inderdaad ...

    BeantwoordenVerwijderen