donderdag 11 februari 2016

PROYECTO COSTA RICA 1977-1979, aflevering 38

Twee jongemannen voor een pulperia in Fincua Luis, Guanacaste, Costa Rica  1977
De bovenste 3 foto's heb ik gemaakt tijdens mijn werk bij een project van de ILO ter ondersteuning van het programma voor het opzetten van landbouwcoöperaties van het toenmalige nationale landbouw hervormingsinstituut ITCO (Instituto de Tierra y de Colonizacion). Met hulp van landbouw ingenieurs werd gezocht naar een manier om de leden van de coöperatie het hele jaar door werk te geven. De afdeling vermarkting zocht naar methoden om de opbrengst van de gewassen te verbeteren. Er waren coöperatie die voornamelijk in de bananensector werkten, andere die zich toelegden op koffie en weer andere op katoen. De keuze hing af van klimaat en grond. 

Enquête bij leden van de Coöperatie Bernabela in Guanacaste, Costa Rica, oktober 1978 
De overige foto's zijn gemaakt tijdens een reis die ik samen met Joaquin Zuniga, algemeen secretaris van de boerenbond FECC (Federation Campesino de Costa Rica), maakte naar het zuiden van Costa Rica. Daar spraken we met boerenleiders van een coöperatie van kleine koffieboeren in Perez Zeledon en verderop met de bond van indigenas (inheemsen) die woonden en werkten in een reservaat gelegen bij het stadje Buenos Aires. Joaquin had mij tijdens een van de bijeenkomsten van de FECC gevraagd eens met hem mee te reizen en met name met eigen ogen de toestand van de inheemse bevolking te zien.

De voorzitter van coöperatie Bernabela aan het woord tijdens een ledenvergadering,
Guanacaste, december 1978
De koffieboeren waren arm maar ondanks alles toch op weg naar een verbetering van hun levensomstandigheden. Toen ik jaren later in de gelegenheid was om aan dezelfde regio een bezoek te brengen, was de coöperatie uitgebreid met een groot in- en verkoop magazijn, met moderne landbouwmachines en een eigen werkplaats. Het was indrukwekkend hoe het initiatief van een aantal kleine boeren om een coöperatie te vormen, geleid had tot een zo grote verbetering van hun levensomstandigheden.

Gesprek tussen de voorzitter van een coöperatie van koffieboeren in Perez zelden met 2 leiders van de Bond van Indigenas in Buenos Aires, januari 1979 
Hoe anders waren de omstandigheden in het reservaat. Ik zag grote armoede en verval van wat ooit een gemeenschap met een eigen cultuur geweest moet zijn. De toewijzing van een reservaat had hen geen nieuwe economische mogelijkheden gebracht. Tragisch was het te moeten vaststellen dat nabij wonende blanken, zoals de indigenas hen noemden, telkens opnieuw probeerden onder valse voorwendsels de gemeenschap zijn grond te ontnemen terwijl bij wet was vastgelegd dat grond van het reservaat niet verhandeld kon en mocht worden. 
Gesprek op de veranda thuis bij de voorzitter van de coöperatie van koffieboeren in Perez Zeledon, januari 1979. 


Links zit Joaquin Zuniga, de algemeen secretaris van de boerenbond van Costa Rica FECC. Naast hem op de bank de voorzitter van de coöperatie van koffieboeren van Perez Zeledon. Tegenover hen op ene stoel een adviseur van de bond, Costa Rica januari 1979


Werkschoenen van een koffieboer op de veranda van zijn huis. Perez Zeledon,
Costa Rica, januari 1979;


Dochter van een koffieboer voor het raam van hun huis, Perez Zeledon,
Costa Rica januari 1979


Indigenas van Salitre op bezoek in het stadje Buenos Aires in het zuiden van Costa Rica,
februari 1979


Kind voor het huis van een van de leden van de bond van indigenas in Buenos Aires,
Costa Rica, februari 1979

Geen opmerkingen:

Een reactie posten