 |
| Nicaraguaanse vluchteling gezin, Liberia, Costa Rica nov. 1978 |
Ik zie veel vooral jongere
mensen hun voorhoofd fronsen. Nicaraguaanse vluchtelingen, waar
hebben we het over? Het is dan ook bijna veertig jaar geleden en dus
alweer dik vergeten. Toch was de Sandinistische revolutie in
Nicaragua ooit een heel grote hype in Nederland en de rest van de
wereld. Iedereen leefde mee met de strijd van de jonge helden tegen
de oude Nicargauaanse dictator Somoza, tevens zetbaas van de USA. Er
was veel, heel veel sympathie en solidariteit in Nederland met de
linkse Sandinisten.
 |
| Nicaraguaans vluchteling gezin, Liberia, Costa Rica nov. 1978 |
Maar een gewelddadige
revolutie heeft nu eenmaal zoals elke oorlog vluchtelingen tot
gevolg. Gezinnen die als gevolg van oorlogsgeweld huis en haard
moeten verlaten. Een aantal van hen was terecht gekomen in het
Costaricaanse stadje Liberia, een half uurtje rijden van de
noordelijk gelegen grens met Nicaragua. Er was een klein
vluchtelingenkamp voor hen ingericht met de hoogst noodzakelijke
voorzieningen. Ze waren er tevreden mee. Thuis waren ze in hun dorp
als kleine boer ook nooit veel gewend geweest. Als het maar veilig
was, dat was het belangrijkste.
 |
| Kind met pop, vluchtelingenkamp voor Nicaraguanen in Liberia, Costa Rica nov.78 |
Uiteindelijk is het met die
Sandinistische revolutie niet goed afgelopen. Hun plan om van
Nicaragua een tweede Cuba te maken, mislukte als gevolg van gewapend
binnenlands verzet (Contra's) volop gesteund door USA president
Reagan. De Sandinisten moesten uiteindelijk in 1984 verkiezingen
onder internationaal toezicht houden. Nederland stuurde toen ook twee
waarnemers. De Sandinisten wonnen de verkiezingen. Daniël Ortega,
een van hun meest tot de verbeelding sprekende leiders, werd in 1985
president. Vijf jaar later werd hij ook weer onder internationaal
toezicht verslagen door een kandidaat van de oppositie.
 |
| Portret van kind met pop in vluchtelingenkamp voor Nicaraguanen, Liberia, Costa Rica nov 1978 |
Nu is hij sinds 2007 opnieuw
president van het land. Dat is er intussen niet veel beter op
geworden. Het is nog altijd even arm en weinig ontwikkeld. Ortega
bleef zijn linkse opvattingen trouw, daarin gesteund door de
voormalige Venezuelaanse president Chavez. De afgelopen maanden
weigerde Ortega doorgang te verlenen aan Cubaanse politieke vluchtelingen. Die
proberen, nu het nog kan, via Ecuador naar de USA te reizen. Zij
zijn bang dat als gevolg van de normalisering van de betrekkingen
tussen Cuba en de USA zij straks dat land niet meer in kunnen.
 |
Grote zus met 2 kleine zussen in vluchtelingenkamp voor Nicaraguanen in Liberia,
Costa Rica nov.1978 |
Duizenden van hen zijn nu
gestrand aan de Costaricaanse kant van de grens in dezelfde streek
waar ik de Nicaraguaanse vluchtelingen in 1978 fotografeerde. Het
land weet zich nu geen raad met deze grote groep gestrande politieke vluchtelingen. Naar het schijnt heeft het intussen ook zijn grenzen
gesloten voor de Cubanen omdat het niet zeker zou zijn dat ze naar de
USA kunnen. Wat er met de gestrande Cubanen moet gebeuren, is niet
duidelijk.
 |
Oudste zus met kleinste zus, vluchtelingenkamp voor Nicaraguanen in Liberia,
Costa Rica nov.1978 |
 |
| Jonge vrouw in vluchtelingenkamp voor Nicaraguanen, Liberia, Costa Rica nov.1978 |
 |
| 2 jonge mannen in vluchtelingenkamp voor Nicaraguanen, Liberia, Costa Rica 1978 |
 |
| Kookpot in vluchtelingenkamp voor Nicaraguanen, Liberia, Costa Rica nov.19787 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten